Αποσυμβολισμός της Αθηνάς μέσα απο το πρίσμα της γιόγκα

Το παρακάτω άρθρο της Σουάμι Σιβαμούρτι Σαρασουάτι έχει δημοσιευτεί στο YOGA magazine και στο περιοδικό της ομάδας γυναικών του Κέντρου της Γιόγκα Σατυανάντασραμ. Θεωρώ ότι αποτελεί ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον κείμενο, διότι περιέχει τον αποσυμβολισμό της θεάς Αθηνάς μέσα από το πρίσμα της γιόγκα, δίνοντας με μοναδικό τρόπο την περιγραφή της ποιότητας της θηλυκής ενέργειας την οποία η Αθηνά αντιπροσωπεύει.

Η θεά Αθηνά αντιστοιχεί στη σεφίρα Χόχμα (Σοφία) του δέντρου της Καμπάλα. Η σεφίρα Χόχμα είναι μια δυναμική σεφίρα που ρέει ακατάπαυστα με απεριόριστη ενέργεια, είναι το κανάλι διοχέτευσης της δύναμης του Κέτερ (Στέμμα). Αντιστοιχεί στο Άτζνα τσάκρα και στην αριστερή πλευρά του εγκεφάλου. Πόσο ταιριαστό με το μύθο της γέννησής της Αθηνάς από το μέτωπο του Δία (τρίτο μάτι – Άτζνα)!  Η Αθηνά γεννήθηκε ως ώριμη γυναίκα, όχι ως βρέφος, λέει ο μύθος.  Έχει λοιπόν εναρμονισμένες τις αρσενικές και θηλυκές ενέργειές της. Αν και οι ενέργειές της συνδέονται με το πίγκαλα νάντι και είναι σε μεγάλο βαθμό αρσενικές στη φύση τους (όπως και η ποιότητα της Χόχμα), είναι η προσωποποίηση της ισορροπημένης θηλυκότητας.  

Η γέννηση της Αθηνάς

(αν και ο μύθος λέει ότι ξεπήδησε απο το μέτωπο του Δία

 και όχι απο την κορυφή του κεφαλιού του. Είναι όμως ωραίο γλυπτό...)

Σουάμι Σιβαμούρτι Σαρασουάτι - Η ασπίδα της Αθηνάς

Συμβολισμός του μύθου

Στην ελληνική μυθολογία συναντάμε συνήθως την Αθηνά να απεικονίζεται ως πολεμίστρια, σε ρόλο προστάτιδας των ηρώων και της πόλης των Αθηνών. Υπάρχει όμως και μια άλλη εικόνα της θεάς, όπου εμφανίζεται άγρια, περιβαλλόμενη από φίδια και προκαλεί δέος. Ακόμη και όταν έχει το ρόλο της πολεμίστριας, η Αθηνά συνεχίζει να φέρει στην αιγίδα της (ασπίδα) την εικόνα των φιδιών με την αποκεφαλισμένη Μέδουσα. Αυτή η εικόνα έχει τις ρίζες της στην προ-ιστορική εποχή, πριν την πατριαρχία. Αναφέρεται στις Μινωικές θεές των φιδιών. Εδώ, τα φίδια δεν αποτελούν σύμβολα αμαρτίας και κακού, όπως στην χριστιανική θεολογία, αλλά σύμβολα θεϊκής σοφίας. Η Αθηνά είναι η θεά της σοφίας και επομένως είναι φυσικό να συνοδεύεται από φίδια, όπως επίσης και από την κουκουβάγια. 

Το φίδι επίσης θεωρείται ως το σύμβολο της κουνταλίνι, που στην περίπτωση της Αθηνάς, έχει ήδη φτάσει στον προορισμό της. Από αυτό το βάθρο η Αθηνά καθοδηγεί το πεπρωμένο των οπαδών της.

Caravaggio - The Head of Medusa

Η φημισμένη αιγίδα ανήκε, αρχικά, στον πατέρα της και αυτός, με τη σειρά του, την μεταβίβασε στην Αθηνά και όχι σε κάποιον από τους υιούς του. Το κεφάλι της Μέδουσας, πριν αυτή αποκεφαλιστεί, μεταμόρφωνε τους ανθρώπους σε πέτρα. Τα μαλλιά της ήταν μια μάζα από φίδια. Η Μέδουσα υπήρξε, αρχικά, μια από τους φύλακες ενός σπηλαίου της Γαίας, της οποίας ήταν εγγονή. Μέδουσα σημαίνει «βασίλισσα» ή «ερωμένη». Προστάτευε τον αμύητο από το να εισέλθει στα μυστήρια της θεάς. Ο Δίας δίνει αυτή την ασπίδα στην Αθηνά επειδή, με τη δύναμη της αυτό-πειθαρχημένης επίγνωσής της, μπορεί να μετασχηματίσει το τρομακτικό πρόσωπο σε μια προστατευτική ασπίδα. Με τη χρήση της αιγίδας, ο Περσέας κατάφερε να μην μαρμαρώσει από το βλέμμα της Μέδουσας. Εδώ βλέπουμε και πάλι τη χρήση της αντανάκλασης έναντι της ευθείας αντιμετώπισης. Βλέποντας την αντανάκλαση και όχι το ίδιο το βλέμμα της Μέδουσας, ο Περσέας μπορούσε να δράσει με απόσπαση και ψυχραιμία και να ξεπεράσει τα εμπόδια στο δρόμο του. Σώθηκε, χωρίς να έχει εμπλακεί και να αφεθεί ολοκληρωτικά στην κατάσταση.

Η Μέδουσα, ωστόσο, δεν πέθανε στην πραγματικότητα. Το αίμα από το σώμα της δόθηκε στον Ασκληπιό, τον θεό της θεραπείας. Με αίμα από την αριστερή της πλευρά, ο Ασκληπιός σκοτώνει και με αίμα από τη δεξιά της πλευρά θεραπεύει. Αυτό αργότερα αναπαραστάθηκε στο σύμβολο του κηρυκείου. Το ίδιο σύμβολο συναντάται και στη διαδρομή της κουνταλίνι, από τη βάση της στο μουλαντάρα τσάκρα ως την κορυφή της στο σαχασράρα. Μέσα από τα νάντις του ίντα και του πίγκαλα και διαπερνώντας τα τσάκρας, τυλίγεται όπως οι ενέργειες του Ασκληπιού. Αυτοί οι θεραπευτικοί υπαινιγμοί, καθώς και η προστασία, συνδέονται με την αιγίδα. Την σφετερίστηκε ο Δίας και δικαίως επιστράφηκε στη θεά Αθηνά. Μια από τις πλευρές της αντιπροσωπεύει την Υγεία, τη θεά της υγείας.

Η αιγίδα είναι το έμβλημα της θεϊκής κυριαρχίας. Επίσης, αναφέρεται και στην εν δυνάμει καταστροφική πλευρά της θεάς, της οποίας οι ιδιότητες προσομοιάζουν με εκείνες της Ινδικής θεάς Κάλι. Μέσα στο θείο ενυπάρχουν τρεις ενέργειες: της δημιουργίας, της συντήρησης και της καταστροφής. Πάνω απ’όλα, όμως, η αιγίδα σημαίνει σοφία. Η Αθηνά, στο ρόλο της ως Σοφία, υπήρξε η κατευθυντήρια θηλυκή ενέργεια του Ελληνικού Πάνθεου. Ήταν η δασκάλα της ανθρωπότητας. Από την πόλη της, ο δυτικός πολιτισμός εξαπλώθηκε στην υπόλοιπη Ευρώπη. Μπορεί να θεωρηθεί, επομένως, όχι απλώς ως η θεά των Αθηνών, αλλά και ολόκληρου του δυτικού κόσμου.

Η Αθηνά είναι η αρχή που αναδεικνύει τον πολιτισμό. Μέσα της, οι αρσενικές και θηλυκές πολικότητες είναι ισορροπημένες. Δεν είναι μόνο η θεά του πολέμου, αλλά και της ειρήνης. Τα χαρίσματά της αναλογούν στις περιστάσεις και στις ανάγκες των καιρών. Έδωσε στην ανθρωπότητα το άροτρο και την ελιά, τα οποία θεωρούνται κομμάτια της αρχής της πολιτισμένης ζωής. Η σοφίας της δεν ήταν μόνο πνευματική, αλλά και βαθά πρακτική. Η ενέργειά της διακρίνεται από πνεύμα και νοημοσύνη. Έρχεται κατευθείαν από το σαχασράρα, αλλά περικλείει όλες τις ενέργειες των τσάκρας που εμπεριέχονται σε αυτό και κάτω από αυτό. Κατά την ψυχολογία του Γιούγκ θεωρείται ως η υψηλότερη εκδήλωση της άνιμα.

Η σοφία, καθώς και τα καλλιτεχνικά επιτεύγματα, αποτυπώνονται, επίσης, στην καθοδήγηση που προσέφερε στους τεχνίτες ή τεχνίτριες, ιδιαίτερα σε γυναίκες που ύφαιναν τα όμορφα πέπλα της. Η σοφία απεικονίζεται στην ύφανση, καθώς το στημόνι και τα υφάδια εναρμονίζονται για να ευοδωθεί το όραμα ή η σανκάλπα του πιστού. Η ύφανση μπορεί να θεωρηθεί ως η εκδήλωση της απόφασής μας.

Η Αθηνά είναι μια προσωπική προστάτιδα για τους φίλους της και την πόλη της Αθήνας. Όπως και άλλες παρθένες θεότητες, δεν έχει δικά της παιδιά, έτσι μπορεί να προσφέρει όλες τις μητρικές της ενέργειες για το καλό των πιστών της. Είναι γνωστή ως η θεά της εγγύτητας. Αυτό αποτυπώνεται καθαρά στις ιστορίες του Τρωικού πολέμου και στο ταξίδι επιστροφής του Οδυσσέα. Η στενή σχέση που είχε με τους ήρωες της μοιάζει με τη σχέση που έχουν πολλοί άνθρωπο σήμερα με την Παρθένο Μαρία.

Είναι η θεά της συγκράτησης, της σαφήνειας και της υψηλής νοημοσύνης. Τα διαπεραστικά γκρίζα μάτια της, πίσω από την επιφανειακή κατάσταση, μπορούν να δουν τα νοήματα και τις έννοιες που κρύβονται εκεί. Φορώντας την περικεφαλαία της και κρατώντας το δόρυ της, ατενίζει το μέλλον και μας βοηθά να σχεδιάσουμε τη στρατηγική μας για να πετύχουμε τους στόχους της ζωής. Η Μήτις (που σημαίνει «συμβουλή» ή «πρακτική σοφία») ήταν η μητέρα της, πριν την καταπιεί ο Δίας. Η Αθηνά έχει παρόμοιες ιδιότητες συμβουλευτικής και προσεκτικής, προνοητικής σκέψης σε κάθε περίσταση.

Είναι η εικόνα της ανθρώπινης ικανότητας για ορθολογική σκέψη και στοχαστική κρίση. Για τους αρχαίους, αυτό ήταν το θεϊκό χαρακτηριστικό που εξύψωνε τους ανθρώπους από τα κτήνη. Η αγνότητά της μπορεί να θεωρηθεί ως ένα σύμβολο της καθαρότητας αυτής της στοχαστικής ικανότητας, η οποία δεν επηρεάζεται από προσωπικές επιθυμίες. Μάχεται για αρχές και ιδανικά παρά για πάθη. Αυτό προέρχεται από τη δύναμή της να ελέγχει τα ένστικτα και να κάνει επιλογές αμερόληπτα, λογικά και χωρίς προσκόλληση.

Ισορροπημένη θηλυκότητα

Πως μπορεί η ενέργεια της Αθηνάς να βοηθήσει τη γυναίκα του σήμερα; Πρωτίστως, αυτή συνδέεται με την επίγνωση, η οποία είναι η κύρια αρετή που υποστηρίζει η γιόγκα. Με την αποστασιοποίησή της και την επίγνωση μιας κατάστασης, η Αθηνά, όπως και η γυναίκα που έχει απορροφήσει τις ποιότητές της, μπορεί να κρατήσει την ψυχραιμία της και την καθαρότητα της σκέψης της όταν αντιμετωπίζει μια σύγκρουση και έχει τη δυνατότητα να επιλέξει τις κατάλληλες τακτικές για να επιλύσει μια δύσκολη κατάσταση. Είναι η επιτομή της βαϊράγκια, απουσία επιθυμίας, και της βιβέκα, διάκριση, δυο βασικές ιδιότητες για τις οποίες αγωνίζεται ένας σανυάσιν. Όταν μια γυναίκα συνειδητοποιεί αυτές τις αρετές, έχει μια θετική και δημιουργική στάση απέναντι στις καταστάσεις και στα άτομα που εμπλέκονται σε αυτές. Αναδεικνύεται ως ηγέτιδα. Δεν παρασύρεται από τα συναισθήματά της, αλλά έχει αναπτύξει την αριστερή πλευρά του εγκεφάλου της, ώστε να επικεντρώνεται σε μια κατάσταση με λογική και με μια ψυχρή συγκέντρωση. Η Αθηνά είναι η θεά της θηλυκής ωριμότητας. Δεν χρειάστηκε ποτέ να βιώσει την παιδική ηλικία ή τη σύγχυση της εφηβικής ηλικίας.  Ήρθε στη ζωή ως ώριμη γυναίκα, με εναρμονισμένες τις αρσενικές και θηλυκές ενέργειές της, έτσι ώστε, από αυτό το σημείο ενότητας, να μπορεί να εμπνεύσει και να οδηγήσει άλλους στη νίκη μέσα από την πνευματική της διαύγεια.

Αυτή η ενέργεια της Αθηνάς χρησιμοποιείται συχνά από τις σύγχρονες γυναίκες για να ρυθμίζουν αποτελεσματικά τα θέματα του σπιτιού τους, ώστε να μπορέσουν να διαχειριστούν και μια καριέρα. Στη δουλειά τους βοηθάει να ανταγωνιστούν με τους άντρες και να αναρριχηθούν στην κορυφή του επαγγέλματός τους. Συγκεκριμένα, οι ενέργειές της ευδοκιμούν στους κλάδους της νομικής, των επιχειρήσεων, των επιστημών και της έρευνας, της πολιτικής και του στρατού. Το λογικό και αναλυτικό μυαλό της τη βοηθά να διαχειρίζεται την οικονομική πλευρά της ζωής της και να σχεδιάζει μακροπρόθεσμες στρατηγικές. Μπορεί να προωθήσει τη δική της καριέρα ή να διακριθεί ως σύμβουλος σε άντρες και γυναίκες. Οι Αθηναϊκές ενέργειές της συμβουλευτικής είναι συντροφικού – συμβουλευτικού είδους. Η συμβουλή της είναι τόσο πραγματιστική όσο και υψηλής οξύνοιας.

Οι ενέργειες αυτής της θεάς διαπρέπουν όπου απαιτείται διπλωματία. Έχει την ικανότητα να κρατήσει καθαρή τη σκέψη της και να ακούσει με αντικειμενικότητα όλες τις πλευρές ενός επιχειρήματος. Είναι κόρη του Δία, του θεού της δικαιοσύνης, και μπορεί να δώσει μια σωστή κρίση όταν της ζητηθεί.

 Klimt - Pallas Athene

Διάκριση και μέτρο

Η γυναίκα με καλά ανεπτυγμένες τις ενέργειες της Αθηνάς μπορεί να ερευνά με αποτελεσματικότητα και να εξάγει συμπεράσματα. Δεν είναι απορροφημένη στον εαυτό της, αλλά έχει μια γενικότερη άποψη της κατάστασης. Αυτή η στάση συμπληρώνει την ανιδιοτέλεια που απαιτείται στη σέβα, την ανιδιοτελή υπηρεσία. Έχει την ικανότητα να εργασθεί σε ομάδες και επιτροπές και είναι μια καταξιωμένη μέντορας σε άλλους. Επικαλείται τη διάκριση και την κατανόησή της για να πάρει τη σωστή απόφαση.

Η αυτοσυγκράτηση είναι ένα από τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα της γιογκικής διδασκαλίας και είναι, επίσης, μια ιδιότητα της Αθηναϊκής ενέργειας σε μια γυναίκα. Αυτή ζει μέσα σε μια «χρυσή τομή». Αναγνωρίζει ότι τα έντονα συναισθήματα ή οι ανάγκες ανήκουν στον κόσμο των παθών και δε συνάδουν με την ορθολογική φύση της. Οι ενέργειές της υποστηρίζουν τους άλλους όταν αυτοί βρίσκονται εν μέσω συναισθηματικού χάους. Με την αιγίδα και το δόρυ της, μας προστατεύει και μας βγάζει από το βάλτο των συναισθημάτων μας, οδηγώντας μας στο ασφαλέστερο έδαφος της λογικής και της κοινής αίσθησης. Η Αθηνά είναι ντυμένη με πανοπλία και, από αυτή τη θέση, αξιολογεί με ψυχραιμία τις απαιτήσεις κάθε κατάστασης. Δεν εισέρχεται εσπευσμένα στις καταστάσεις. Είναι πάντοτε προετοιμασμένη.

Η θεά της σάντανα και της επίγνωσης

Όσες γυναίκες νιώθουν ότι στερούνται τις ενέργειες της Αθηνάς, μπορούν να τις καλλιεργήσουν μέσα από την εκπαίδευση του νου. Η νοητική εκπαίδευση απαιτεί να πειθαρχούμε τις εκδηλώσεις του νου και, επίσης, να ερευνούμε. Η πειθαρχία είναι, επίσης, μέρος της γιόγκα και η ίδια η γιόγκα περιγράφεται ως μια πειθαρχία. Μέσα από την πειθαρχία της σάντανα ή της πνευματικής πρακτικής προοδεύουμε και προχωράμε προς το στόχο μας με έναν ήπιο, αλλά αποτελεσματικό τρόπο. Η Αθηνά μπορεί να ειδωθεί ως η θεά της σάντανα. Μας ενεργοποιεί όταν αδρανούμε και μας προστατεύει όταν ερχόμαστε αντιμέτωποι με προκλήσεις. Μας βοηθά να περάσουμε από έναν μονόπλευρο, υποκειμενικό και συναισθηματικό τρόπο σκέψης σε έναν άλλο πιο ορθολογικό.

Η Αθηνά είναι η σάκτι της επίγνωσης. Η ανάπτυξη της επίγνωσης είναι ένα κομμάτι της γιόγκα, μέσα από το οποίο μπορούμε να μάθουμε όλα όσα υπάρχουν στη ζωή, να μάθουμε για τους εαυτούς μας, τους άλλους και τον κόσμο που ζούμε. Με την επίγνωση αναπτύσσουμε την ικανότητα να παρατηρούμε το τώρα καθώς αυτό ξεδιπλώνεται μπροστά μας. Μαθαίνουμε να το κοιτάζουμε ως αμερόληπτοι μάρτυρες. Αυτή είναι η ενέργεια της Αθηνάς και του ευσυνείδητου γιόγκι και σανυάσιν.

Η συγκράτηση είναι η πεμπτουσία της συμβουλής της Αθηνάς και αυτό είναι κάτι που μπορούμε να μάθουμε μέσα από την επίγνωση και την απόσπαση. Η Αθηνά ήταν η συμπαραστάτισσα θεά των Τρωικών ηρώων. Τους υποστήριζε, αόρατη στους άλλους. Ψιθύριζε τη συμβουλή της. Δεν ήταν κτητική ή χειραγωγός. Η γυναίκα με καλά ανεπτυγμένες τις ενέργειες της Αθηνάς γνωρίζει πώς να αξιοποιήσει σοφά τη δύναμή της για το καλό όλων.

Πως γίνεσαι Αθηνά

Η σύγχρονη γυναίκα και γιοκγίνι ορθώς τιμά τη Σάκτι στο πρόσωπο της θεάς Αθηνάς και περιλαμβάνει τις ιδιότητές της στις πρακτικές της σάντανα για να αναπτύξει μέσα της τις ενέργειες της θεάς. Οι ενέργειες της θεάς Αθηνάς συνδέονται με το πίγκαλα νάντι και είναι, σε μεγάλο βαθμό, αρσενικές στη φύση τους. Στην προσπάθειά της να κάνει δικές της αυτές τις κατεξοχήν αρσενικές ενέργειες, η σύγχρονη γυναίκα αποκτά όλα τα εφόδια για να βρει τη θέση της στον σημερινό κόσμο, σε εποχές σύγκρουσης και σε εποχές ειρήνης. Τελικά, πετυχαίνει μια ισορροπία μεταξύ των δυο πόλων και γίνεται ο τύπος της ηγέτιδας που χρειάζεται ο κόσμος σήμερα, καθώς μεταβαίνουμε από μια πατριαρχική κουλτούρα σε μια άλλη, λιγότερο φυλετικά προσανατολισμένη.

Ο κόσμος του σήμερα αποζητά γυναίκες με τις ενέργειες της Αθηνάς. Είναι καιρός όλες οι γυναίκες να εφοδιαστούν με τις αρετές της και να προχωρήσουν για να υπηρετήσουν την ανθρωπότητα, όπως έχει κάνει η Αθηνά διαμέσου των αιώνων. Το δόρυ, η αιγίδα και η περικεφαλαία της αναπαριστούν τις ίδιες ενέργειες που συναντάμε στη γιόγκα. Η Αθηνά χρησιμοποίησε τις ενέργειές της για να φέρει στο προσκήνιο τον δυτικό πολιτισμό. Οι γυναίκες του 21ου αιώνα θα πρέπει να οπλιστούν όχι μόνο με τα γνωρίσματα της δυτικής κουλτούρας, αλλά και – μέσω της γιόγκα – με αυτά της Ανατολής για να αναδείξουν έναν κόσμο που είναι ενωμένος όχι στην ομοιομορφία του, αλλά στον πλούτο και το μεγαλείο της ποικιλομορφίας του.

Jalal ad-Din Rumi - I am not from this world

Why think thus O men of piety
I have returned to sobriety
I am neither a Moslem nor a Hindu
I am not Christian, Zoroastrian, nor Jew

I am neither of the West nor the East
Not of the ocean, nor an earthly beast
I am neither a natural wonder
Nor from the stars yonder

Neither flesh of dust, nor wind inspire
Nor water in veins, nor made of fire
I am neither an earthly carpet, nor gems terrestrial
Nor am I confined to Creation, nor the Throne Celestial

Not of ancient promises, nor of future prophecy
Not of hellish anguish, nor of paradisic ecstasy
Neither the progeny of Adam, nor Eve
Nor of the world of heavenly make-believe

My place is the no-place
My image is without face
Neither of body nor the soul
I am of the Divine Whole.

I eliminated duality with joyous laughter
Saw the unity of here and the hereafter
Unity is what I sing, unity is what I speak
Unity is what I know, unity is what I seek

Intoxicated from the chalice of Love
I have lost both worlds below and above
Sole destiny that comes to me
Licentious mendicity

In my whole life, even if once
Forgot His name even per chance
For that hour spent, for such moment
I’d give my life, and thus repent

Beloved Master, Shams-e Tabrizi
In this world with Love I’m so drunk
The path of Love isn’t easy
I am shipwrecked and must be sunk.

Jalal ad-Din Rumi

Η Θέληση στη φιλοσοφία του Θελήματος: Τα συμβολικά μαθήματα της ζωής.

Το παρακάτω άρθρο είναι μετάφραση από την ιστοσελίδα

http://iao131.com/2012/12/31/the-will-in-thelema-the-symbolic-lessons-of-life/?blogsub=confirming#subscribe-blog

και πραγματεύεται το θέμα της Αληθινής Θέλησης (True Will), όπως εννοείται στη φιλοσοφία (και για κάποιους θρησκεία) του Θελήματος, σε συνδυασμό με τα συμβολικά μαθήματα της ζωής.  Αντίθετα με αυτό που πολλοί πιστεύουν, το καθήκον του ανθρώπου να κάνει το Θέλημά του (“Thou hast no right but to do thy will” (Liber AL, I:42), δεν αποτελεί προτροπή για ένα εγωιστικό τρόπο σκέψης και πράξης. Αντίθετα, πιστεύω πως η έμφαση δίδεται στην εξής παράμετρο:   «Κάθε άτομο είναι ουσιαστικά επαρκές για τον εαυτό του. Όμως δεν είναι ικανοποιητικός για τον εαυτό του, μέχρι να καθιερώσει τη σωστή σχέση του με το σύμπαν». (Aleister Crowley - Magick in Theory and Practice).

Όλα τα άτομα είναι ενωμένα με το να μετέχουν σε ένα μόνο καθήκον: το να ανακαλύψουν και να πράξουν την αληθινή τους Θέληση (True Will). “Thou hast no right but to do thy will” (Liber AL, I:42). Το μοναδικό δικαίωμα και καθήκον κάθε ατόμου βρίσκεται συμπυκνωμένο μέσα στο Λόγο του Νόμου αυτού του Αιώνα: ΘΕΛΗΜΑ.

Αν και κάθε άτομο μοιράζεται αυτόν τον ίδιο στόχο, το Μονοπάτι του καθενός είναι μοναδικό. Το Θέλημα είναι παγκόσμιο, στο μέτρο που αναγνωρίζει τον ίδιο στόχο όλων των ατόμων (Αληθινή Θέληση) αναγνωρίζοντας ωστόσο τη μοναδική φύση εκείνου του στόχου για κάθε άτομο. Επομένως, καμιά πραγματική παγκόσμια καθοδήγηση δεν μπορεί να δοθεί, πέρα από το «ανακάλυψε το Θέλημά σου και κάντο.» Όπως έχει γραφτεί: “There is no law beyond Do what thou wilt” (Liber AL, III:60).

Παρόλο που δεν υπάρχει κάποια γραπτή οδηγία που να ταιριάζει σε μας, εφόσον είμαστε μοναδικά άτομα με μοναδικά Μονοπάτια, ωστόσο καθοδήγηση μπορεί να βρεθεί μέσα στον κόσμο: η ζωή του καθενός παρέχει την απαραίτητη γλώσσα και τα σύμβολα που καθοδηγούν τον καθένα σε ένα συγκεκριμένο μονοπάτι προκειμένου να πραγματοποιήσει την αληθινή του Θέληση (True Will) … υπό τον όρο όμως ότι κάποιος είναι ανοιχτός και αρκετά προσηλωμένος ώστε να διαβάσει το γράψιμο αυτής της γλώσσας. Η διαίσθηση της ψυχής, η Νεσαμάχ (Neshamah), οι παρορμήσεις του Άγιου Φύλακα Άγγελου, η σοφία του ασυνειδήτου – ανεξάρτητα από το πώς επιλέγουμε να το ονομάσουμε, θα μιλήσει στο νου μέσω των συμβόλων στα οποία το άτομο βυθίζεται. Αυτή η διαίσθηση απαιτεί απλά το να είμαστε ανοικτοί και προσηλωμένοι σε αυτά τα σύμβολα. Τότε τα μαθήματα που ταιριάζουν στο ιδιαίτερο Μονοπάτι του καθενός θα προκύψουν φυσικά. Για παράδειγμα, ένας χημικός μπορεί να χρησιμοποιήσει τη γλώσσα των ατόμων και των χημικών ενώσεων, ένας ηθοποιός τη γλώσσα της σκηνοθεσίας και της ηθοποιίας, ένας τέκτονας τη γλώσσα των οικοδομικών εργαλείων, ένας μουσικός τη γλώσσα των οργάνων και της σύνθεσης και ούτω κάθε εξής. Και πάλι το ερώτημα είναι το εξής: «Είστε αρκετά ανοικτοί στα σύμβολα και αρκετά προσηλωμένοι στα μηνύματα που μιλούν σε σας;»   

Υπάρχει άπειρος αριθμός παραδειγμάτων, λόγω των απεριόριστων συμβολικών γλωσσών της Φύσης και των ατελείωτων μηνυμάτων μέσα σε κάθε μια από αυτές τις γλώσσες. Ας δούμε εδώ κάποια ελάχιστα παραδείγματα που επεξηγούν αυτό το σημείο:

    Ένας κτίστης  εργάστηκε με τα εργαλεία για να κατασκευάσει ένα κτήριο. Πήρε μια τραχιά πέτρα που έπρεπε να σμιλέψει στη σωστή μορφή, ώστε να μπορεί να χρησιμοποιηθεί στην οικοδόμηση του κτηρίου. Ο κτίστης ήταν ανοικτός και προσηλωμένος στα σύμβολα της τέχνης του, τα οποία του μίλησαν και του είπαν: «Εσύ είσαι αυτή η τραχιά πέτρα. Με τη σμίλη της αρετής, διαμορφώνεσαι σε έναν τελειοποιημένο άνθρωπο, όπως η πέτρα διαμορφώνεται στην κατάλληλη μορφή. Το κτήριο είναι η κοινότητά σου, η οποία θα θρυμματιστεί από τα μη κατάλληλα κομμάτια της, αν δεν αναλάβεις την εργασία να σμιλέψεις και απομακρύνεις τα άχρηστα υπολείμματα από τον εαυτό σου».

The Entered Apprentice contemplating The Rough Ashlar

    Ένας μουσικός επιθύμησε να μάθει κιθάρα ώστε να μπορέσει τελικά μα παίξει σε ένα συγκρότημα. Έτσι λοιπόν, εξασκήθηκε ατελείωτα. Ήταν ανοικτός και προσηλωμένος στα σύμβολα της τέχνης του και αυτά του είπαν : «Κάθε χορδή είναι μια πτυχή του εαυτού σου – κάθε μια πρέπει να συντονιστεί τέλεια, ούτε πάρα πολύ χαλαρή, ούτε πάρα πολύ τεντωμένη, μόνο τότε όλες τους θα εργαστούν ώστε να δημιουργήσουν αρμονία. Αυτός ακριβώς είναι ο τρόπος που κάποιος πρέπει να συντονίσει τις διάφορες πτυχές του, προσπαθώντας πάντα να έχει την τέλεια ισορροπία, ώστε η ζωή του να είναι χαρούμενη και αρμονική όπως μια συγχορδία που παίζεται στην κιθάρα του. Η πειθαρχία που δείχνεις όταν παίζεις επανειλημμένα κλίμακες και ασκήσεις δαχτύλων μπορεί να φαίνονται μονότονη και κουραστική, αλλά αυτό επιτρέπει αβίαστο παίξιμο, όταν έρχεται η ώρα να παίξεις. Έτσι ακριβώς και οι κλάδοι της μαγείας και του διαλογισμού μπορεί να φαίνονται μονότονοι και κουραστικοί πολλές φορές, όμως προετοιμάζουν την ψυχή για εκείνες τις στιγμές που μπορεί να κάνει το άλμα προς τα εμπρός με πλήρη ένταση, για να ολοκληρώσει το στόχο της σε ενθουσιώδη έκσταση.»

The Lute Player (16th century)

   Ένας αλχημιστής αφιέρωσε τη ζωή του στο έργο της μετατροπής του μολύβδου σε χρυσό. Αγόρασε πολλά όργανα και πέρασε ατελείωτες ώρες βλέποντας τη φλόγα στον αθάνορα να λιώνει αργά τα μέταλλα που ήταν μέσα. Επειδή ήταν ανοικτός και προσηλωμένος στα σύμβολα της γλώσσας του, τα άκουσε να λένε σε αυτόν: «Ο καθαρισμός αυτών των μετάλλων είναι σαν τον εξαγνισμό της ψυχής σου. Η χαμηλή θερμότητα αφαιρεί τη σκουριά για να αποκαλύψει τον χρυσό που υπάρχει από κάτω, όπως ακριβώς η αργή αλλά σταθερή πρακτική του διαλογισμού είναι η θερμότητα που απομακρύνει τη σκουριά του εαυτού σου, για να αποκαλύψει το καθαρό χρυσάφι της Ψυχής».

Σε αυτή την εποχή, πολλοί από εμάς δεν έχουμε μια μοναδική καριέρα ή τέχνη στην οποία να αφοσιωνόμαστε αποκλειστικά σε όλη μας τη ζωή. Αυτό σημαίνει ότι έχουμε την ευθύνη αλλά και το προνόμιο να μαθαίνουμε πολλές «γλώσσες». Μπορεί να είμαστε δάσκαλοι, μουσικοί, μάγοι, μάγειρες και ποδηλάτες ταυτόχρονα και κάθε ένα από αυτά έχει τη δική του συμβολική «γλώσσα» και μαθήματα…. Υπο την προϋπόθεση ότι κάποιος είναι ανοικτός και προσηλωμένος σε αυτά.

Τώρα η ερώτηση είναι η εξής: «Ποιες είναι οι τέχνες σας ή αυτά που αγαπάτε με πάθος;» Σε τι αφιερώνετε το χρόνο και την ενέργειά σας; Αν είστε ανοικτοί και προσηλωμένοι σε αυτές τις τέχνες, σε αυτά που αγαπάτε με πάθος, στις δεξιότητες, στα χόμπι σας ή οτιδήποτε άλλο, τότε θα πρέπει να ρωτήσετε: «Τι μαθήματα μου γράφουν για να επιτύχω την αληθινή μου Θέληση (True Will);  Δεδομένου ότι μόνο εσείς μπορείτε να απαντήσετε σε αυτές τις ερωτήσεις για τον εαυτό σας, είναι πλέον δική σας ευθύνη να ακούσετε τις απαντήσεις και να μην σταματήσετε ποτέ να ακούτε.

Στη σελίδα του IAO131 θα βρείτε πολλά αξιόλογα άρθρα σχετικά με τη φιλοσοφία του Θελήματος. Αξίζει να την επισκεφτείτε.

http://iao131.com/

 Ludovico Einaudi - Le Onde

Durga - η απρόσιτη πολεμίστρια θεά

Η Ινδουϊστική Θεά Ντούργκα (Durga), είναι η μητέρα του σύμπαντος, η δύναμη πίσω από την δημιουργία, την  συντήρηση και την καταστροφή του κόσμου. Είναι η σάκτι, η θηλυκή ενέργεια, που στη μορφή της Ντούργκα συνδυάζει τις δυνάμεις των θεαινών Λάκσμι, Κάλι και Σαρασβάτι.

Η Σανσκριτική λέξη Ντούργκα, σημαίνει «η απρόσιτη» και αποτελεί μια προστατευτική μορφή ενέργειας, μαχητική και πολεμική. Ως ποιότητα - μια θηλυκή δύναμη με αρσενική απόδοση-  θα την αντιστοιχούσαμε στην καμπαλιστικη σεφίρα Γκεμπούρα του Δέντρου της Ζωής.

Απεικονίζεται ως μια πολεμίστρια γυναίκα με 8 χέρια τα οποία κρατούν διάφορα όπλα ή κάνουν κάποια μούντρα (συμβολική χειρονομία).

Στο επάνω δεξί χέρι της, απεικονίζεται το τσάκρα με τη μορφή ενός στροβιλιζόμενου δίσκου. Με αυτό το «όπλο» καταστρέφει το «κακό» και παράγει ένα περιβάλλον κατάλληλο για την ανάπτυξη της δικαιοσύνης.

Στο επάνω αριστερό χέρι της, κρατά το κοχύλι, που συμβολίζει το θείο στη μορφή του ήχου, τη δονητική μορφή της εκδήλωσης (ΟΜ).  

Σε άλλο χέρι της κρατάει το σπαθί. Είναι η γνώση που έχει την αιχμηρότητα του σπαθιού, είναι η εξάλειψη των ελαττωμάτων μας, το σύμβολο της απελευθέρωσης. Όπως όλα τα αιχμηρά όπλα, έτσι και το σπαθί, συμβολίζει την αποκοπή από τα εμπόδια που εμποδίζουν την πρόοδό μας. Εμπόδιο μπορεί να είναι μια καταστρεπτική πεποίθηση, μια ανθυγιεινή σχέση ή μια «τοξική» κατάσταση στην οποία εμπλεκόμαστε.

Το τόξο και το βέλος, εκπροσωπούν την ενέργεια.  Κρατώντας τα και τα δυο σε ένα χέρι, η Ντούργκα υποδηλώνει τον έλεγχο και στις δυο μορφές της ενέργειας. Την δυνητική και την κινητική ή για να το εκφράσουμε διαφορετικά : την αποφασιστικότητα και την εστίαση αλλά και την διείσδυση, την διορατικότητα.

Η τρίαινα αποτελεί το σύμβολο των 3 ιδιοτήτων (gunas). Πρόκειται για τις 3 αρχές λειτουργίας- 3 τάσεις της φύσης (prakrti). Είναι η δημιουργία (sattva guna), η συντήρηση (rajas guna) και η καταστροφή (tamas guna).  Ή αλλιώς : μη-δράση, δράση, αδράνεια. Mε το σύμβολο της τρίαινας στο χέρι, η Ντούργκα υποδηλώνει την απομάκρυνση από τους 3 τύπους δυστυχίας – σωματική, ψυχική και πνευματική.

Gunas

Το ρόπαλο εκπροσωπεί το άνοιγμα νέου δρόμου, ενώ ο λωτός αποτελεί το σύμβολο της απόσπασης. Όπως ο λωτός ζει στα στάσιμα και βρώμικα νερά κι όμως παραμένει όμορφος και στην επιφάνεια του νερού, έτσι και ο άνθρωπος οφείλει να ζει μέσα στον κόσμο δίχως εξαρτήσεις.

Τέλος, έχουμε το χέρι της Ντούργκα που κάνει τη συμβολική χειρονομία της συγχώρεσης και της ευλογίας. Αξιοπρόσεκτος συμβολισμός, ανάμεσα σε όλα αυτά τα σύμβολα του θάρρους, της δύναμης και της αποφασιστικότητας. Άλλωστε είναι κατανοητό ότι το να μπορεί ένας άνθρωπος να συγχωρεί τόσο τον εαυτό του, όσο και τους άλλους για τα λάθη ή το κακό που προκάλεσε, αποτελεί μια μεγάλη πηγή δύναμης.

Η θεά Ντούργκα απεικονίζεται με 3 μάτια που εκπροσωπούν την επιθυμία (σελήνη), την δράση (ήλιος) και την γνώση (φωτιά) – τρίτο μάτι.

Η φορεσιά της είναι κόκκινη ( το χρώμα της δράσης  ) και συνήθως απεικονίζεται καβάλα σε ένα λιοντάρι ή μια τίγρη. (Καλέ ποια μου θυμίζει, ποια μου θυμίζει…). Τα θηρία αυτά συμβολίζουν μια απεριόριστη δύναμη και καθώς η Ντούργκα τα καβαλάει, υποδηλώνει ότι και η ίδια διαθέτει τη δύναμη αυτή, την οποία χρησιμοποιεί για να προστατέψει την αρετή και να καταστρέψει το «κακό». Περαιτέρω, το θηρίο αποτελεί ένα σύμβολο των ανεξέλεγκτων κλίσεων μας (θυμός, υπεροψία, εγωϊσμός, απληστία, ζήλεια, εξαρτήσεις  κ.λ.π), οπότε η Ντούργκα, καβαλώντας το, μας υπενθυμίζει ότι εκείνη έχει τον έλεγχο αυτών των κλίσεων.

Η Ντούργκα είναι μια πολεμίστρια θεά, όπως αναφέραμε. Οι μύθοι αναφέρουν πως πολέμησε τους δαίμονες που απείλησαν τη σταθερότητα του κόσμου. Κάποιες φορές βέβαια, αναφέρεται και ως σύζυγος του Σίβα, αλλά τότε καλείται Παρβάτι. Ως πολεμίστρια θεά όμως είναι ανύπανδρη και δεν δανείζει τη δύναμή της σε κανένα αρσενικό. Δεν είναι υποτελής θεά αλλά ομοιάζει με τον Βισνού που μπορεί να δημιουργήσει, να διατηρήσει και να καταστρέψει τον κόσμο. Ο πιο γνωστός μύθος της είναι εκείνος στον οποίο πολεμά και καταστρέφει τον Mahisa, έναν κακό θεό που απειλούσε τον κόσμο.

Ας δούμε αυτόν τον ωραίο μύθο:

Ο θεός Mahisa, ήταν ο γιος μιας θεάς που του είχε δώσει μαγικές δυνάμεις. Κάποτε ζήτησε από τον Brahma, τον δημιουργό, να δώσει στο γιο της την αθανασία. «Αδύνατον», είπε ο Brahma. «Εκείνος που γεννιέται, πρέπει να πεθάνει!» Τότε ο Mahisa είπε «Υποσχέσου μου πως μόνο μια γυναίκα θα μπορεί να με σκοτώσει». Ο Brahma του έδωσε την υπόσχεση αυτή. Σίγουρος τώρα ότι ποτέ δεν θα τον σκότωναν, ο Mahisa μάζεψε έναν μεγάλο στρατό δαιμόνων και κατευθύνθηκε στο Amarapur, το κέντρο του παραδείσου και κατοικία των θεών. Μια φοβερή μάχη έγινε, η οποία κράτησε πάνω από χίλια χρόνια. Τελικά οι θεοί νικήθηκαν και όλα παραδόθηκαν στο χάος.

Τότε οι θεοί φοβισμένοι στράφηκαν στον Brahma για συμβουλή. Εκείνος παραδέχθηκε ότι o ίδιος είχε δώσει στον Mahisa τη δύναμη, με το να επιτρέψει να μπορεί μόνο μια γυναίκα να τον σκοτώσει. «Τι θα κάνουμε;» φώναξαν οι θεοί. «Στην παράδοσή μας, οι γυναίκες δεν πολεμούν!» Τότε ο Brahma τους πήγε στον Shiva και ύστερα στον Vishnu. Ακούγοντας όλα αυτά οι 3 θεοί θύμωσαν πολύ και από το θυμό τους ενωμένο, παράχθηκε μια θεϊκή ενέργεια που δημιούργησε ένα φως. Από αυτό το φως εμφανίστηκε η Durga, της οποία το σώμα έλαμπε με τη λαμπρότητα χιλίων ήλιων. Κάθε θεός της έδωσε από ένα όπλο. Τέλος της έδωσαν μια τίγρη.

Έτσι λοιπόν, οπλισμένη από όλους τους θεούς, η Durga ξεκίνησε για τα βουνά. Ο Mahisa, ακούγοντας για την ακτινοβόλα ομορφιά μιας μυστηριώδους γυναίκας που είχε φθάσει στα βουνά, της έστειλε ένα μήνυμα. Αυτός, ως βασιλιάς των κόσμων, απαιτούσε εκείνη να γίνει γυναίκα του. Χαμογελώντας η Durga του απάντησε «Μπορώ να παντρευτώ μόνο τον άνδρα που θα με νικήσει στη μάχη». «Eίναι μόνο μια γυναίκα» σκέφτηκε ο Mahisa, «θα αποδεχθώ την πρόκληση» και μαζί με το στρατό των δαιμόνων ξεκίνησε για να την αντιμετωπίσει.

Όταν συναντήθηκαν πρόσωπο με πρόσωπο η Durga του φώναξε «Ω αισχρέ Mahisa, εγώ δεν είμαι μια κοινή γυναίκα. Είμαι ο θάνατός σου. Θυμάσαι που ευχήθηκες να πεθάνεις από τα χέρια μιας γυναίκας; Ετοιμάσου τώρα να πεθάνεις!»

Μια φοβερή μάχη άρχισε. Ο Mahisa μεταμορφωνόταν πότε σε λιοντάρι, πότε σε ελέφαντα και στο τέλος σε βουβάλι. Η Durga τότε χρησιμοποίησε ένα σκοινί και τον τύλιξε από τον λαιμό. Εκείνος πάλεψε για να απελευθερωθεί αλλά τελικά τον νίκησε και πατώντας τον με το πόδι της στο λαιμό, τον τρύπησε με την τρίαινα στο στήθος. Ο Mahisa έπεσε νεκρός και όλος ο στρατός του νικήθηκε.

Βλέποντας τη νίκη της, οι αρσενικοί θεοί ζητωκραύγασαν τη Durga: «Σε χαιρετίζουμε Μεγάλη Θεά! Όμως για σένα, ακόμα κι εμείς που είμαστε αθάνατοι δεν μπορέσαμε να κάνουμε τίποτα. Αν δεν ήσουν εσύ, ο ίδιος ο παράδεισος θα είχε καταστραφεί».

Καταστρέφοντας το κακό, η Durga είχε προστατέψει το θείο νόμο ή ντάρμα. Έτσι έγινε κατανοητό ότι εκείνοι που θα την λάτρευαν, θα λάμβαναν τη βοήθειά της σε στιγμές απελπισίας.

Παραθέτω σε αυτό το σημείο ένα απόσπασμα μεταφρασμένο από την ιστοσελίδα: