Ο αγαπημένος και η Συμπύκνωση (Άσμα Ασμάτων)

«Ο αγαπημένος μου είναι λευκός και ροδαλός, εκλεκτός και περίβλεπτος μεταξύ μυριάδων νέων.

Η κεφαλή του είναι χρυσός καθαρός. Πυκνοί και κυματιστοί οι βόστρυχοί του, ωσάν το πυκνόφυλλον έλατον, μαύροι ωσάν τον κόρακα.  

Τα μάτια του μοιάζουν σαν περιστέρια, που κάθονται κοντά εις δεξαμενάς γεμάτας νερό, ολόλευκα σαν λουσμένα με γάλα.

Σαν φιάλαι αρώματος αι δυο παρειαί του, από τας οποίας φυτρώνει το γένειόν του σαν πρασιά αρωματωδών φυτών. Τα χείλη του ομοιάζουν με τα κρίνα, που αποστάζουν πολύτιμον ανόθευτον σμύρναν.

Ωραίαι και σαν να έχουν τορναρισθή με τόρνον αι χείρες του, χρυσαί ωσάν το χρυσίον Θαρσίς. Το σώμα του σαν από ελεφαντοστούν, διάστικτον με πολύτιμους λίθους σαπφείρου.

Αι κνήμαι του μαρμάρινοι στύλοι, που στηρίζονται εις χρυσάς βάσεις. Η όλη του εμφάνισις ωραία, όπως ο Λίβανος. Είναι εκλεκτός μεταξύ όλων των ανθρώπων, όπως ο κέδρος μεταξύ των άλλων δέντρων.

Οι λόγοι του λάρυγγός του γλυκείς. Είναι εξ ολοκλήρου εράσμιος και ποθητός. Θυγατέρες της Ιερουσαλήμ, τέτοιος είναι ο αγαπημένος μου αδερφός, τέτοιος είναι ο σύντροφός μου.»

Άσμα Ασμάτων – κεφάλαιο 5

Σύμφωνα με τον Franz Hartmann, αυτό το απόσπασμα από το Άσμα Ασμάτων, αναφέρεται στο αλχημικό στάδιο της Συμπύκνωσης.

«Στον άνθρωπο η συμπύκνωση και η αλλαγή των χρωμάτων έχει άμεση σχέση με την διαμόρφωση του χαρακτήρα του μέσα από τις αλλεπάλληλες ενσαρκώσεις του.

Διαμορφώνοντας ο άνθρωπος έναν χαρακτήρα που βασίζεται στην παραγωγή αιτίων και αποτελεσμάτων, τα οποία (αποτελέσματα) συνειδητοποιεί μέσα από τον κύκλο των ενσαρκώσεών του, και ανάλογα αποφασίζει ποιες θα είναι οι επιλογές του, χρωματίζει με τις σωστές ή τις λανθασμένες του επιλογές, δηλαδή με τη διαμόρφωση του χαρακτήρα του, την αύρα του.»

Ψυχολογικά, η Συμπύκνωση γίνεται αρχικά αισθητή ως μια νέα εμπιστοσύνη που είναι πέρα από όλα τα πράγματα, αν και πολλοί το βιώνουν ως ένα δεύτερο σώμα από χρυσό συγχωνευμένο φως, ένα μόνιμο όχημα της συνείδησης που ενσωματώνει τις υψηλότερες φιλοδοξίες και την εξέλιξη του μυαλού. Η Συμπύκνωση ενσαρκώνει και απελευθερώνει την Ultima Materia της ψυχής, το Αστρικό Σώμα (κατά άλλους το Πνευματικό Σώμα), το οποίο οι αλχημιστές ανέφεραν επίσης  ως Φιλοσοφική Λίθο. Χρησιμοποιώντας αυτή τη μαγική λίθο, οι αλχημιστές θεωρούσαν ότι θα μπορούσαν να υπάρξουν σε όλα τα επίπεδα πραγματικότητας.

Το στάδιο αυτό χαρακτηρίζεται επίσης από την απελευθέρωση του ελιξιρίου που ανανεώνει το σώμα, μέσα στο αίμα. Πρόκειται για ένα είδος εγκεφαλικής αμβροσίας, η οποία απελευθερώνεται μέσα από την αλληλεπίδραση της φαλλικού σχήματος επίφυσης και της κολπικού σχήματος υπόφυσης. Η ουράνια αυτή τροφή ή Viaticum, θρέφει και ενεργοποιεί τα κύτταρα. Αυτές οι σωματικές και ψυχολογικές διαδικασίες δημιουργούν το Δεύτερο Σώμα, ένα σώμα συμπαγούς φωτός το οποίο αναδύεται μέσω του τσάκρα του Στέμματος (Sahasrara).  Πρόκειται για την καθαρή και μόνιμη συνειδητότητα (φώτιση).

Περισσότερες πληροφορίες για τα αλχημικά στάδια, μπορείτε να βρείτε στο καταπληκτικό βιβλίο "Σύγχρονες επιστολές των διδασκάλων της σοφίας" - μέρος τρίτο, εκδόσεις Τετρακτύς. Στο ίδιο βιβλίο βρίσκονται και οι πίνακες του Splendor Solis και η ανάλυσή τους.