Το ρόδο του Οκτώβρη.

Στην ομορφιά και την αμοιβαία αγάπη.

Αφροδίτη, Έρως και Ρόδι

Άγαλμα της Αφροδίτης. 

Στο αριστερό της χέρι κρατάει τον Έρωτα και στο δεξί ένα ρόδι. 

Εις Αφροδίτην

Ορφικός ύμνος προς την Αφροδίτη

Ώ ουράνια Αφροδίτη, περίφημη, 

πού σκορπίζεις μειδιάματα, γεννημένη στη θάλασσα, 

θεά μητέρα, πού αγαπάς τις ολονύκτιες διασκεδάσεις, σεβαστή, νυκτερινή, 

πού συζευγνύεις (ενώνεις) τους ανθρώπους εις γάμον, 

πού πλέκεις δόλους (δόλια σχέδια), 

ώ μητέρα της ανάγκης·

διότι τα πάντα προέρχονται από σένα, 

πού μπλέχτηκες με τον κόσμον και κυριαρχείς σε τρία μερίδια καί γεννάς τα πάντα,

όσα ευρίσκονται εις τον ουρανόν καί όσα στην εύφορη γη 

καί όσα στον βυθό της θαλάσοης, 

σεβαστή συμπαρακαθημένη του Βάκχου, πού τέρπεσαι στα συμπόσια 

καί παρασκευάζεις τους γάμους, 

ώ μητέρα των ερώτων

πού χαίρεσαι στα κρεββάτια με την πειθώ καί ενεργείς στα κρυφά,

 βασίλισσα πού δίδεις χαρά, πού φαίνεσαι, αλλά καί δεν φαίνεσαι, 

πού έχεις με άξιέραστες πλεξήδες τυλιγμένα τα μαλλιά σου

 καί κατάγεσαι από καλόν πατέρα, προστάτρια των νυμφών,

 σύνδειπνε σκη-πτροφόρε των θεών λύκαινα 

συ πού δίδεις απογόνους, φίλη των ανδρών, περιπόθητη πού παρέχεις την ζωήν

 συ πού έμπλεξες τους ανθρώπους καί το μεγάλο πλήθος των ζώων

 με αχαλίνωτες ανάγκες από ερωτομανή φίλτρα, 

έλα ώ θεϊκέ γόνε πού εγεννήθης στην Κύπρο, ώ θεά βασίλισσα, 

έλα χαρούμενη με ωραίον πρόσωπον, είτε εύρίσκεσαι στον Όλυμπον 

είτε υπηρετείς εις τον ναόν της Συρίας, πού παράγει πολύ λιβάνι, 

είτε συ εις τάς πεδιάδας με άρματα κατασκευασμένα από χρυσό

 κατέχεις τα γόνιμα λουτρά της ιεράς Αιγύπτου,

ή καί επάνω σε κυανά οχήματα διερχόμενη το θαλάσσιον κύμα 

χαίρεσαι με τους κυκλικούς χορούς των υδροβίων ζώων 

ή τέρπεσαι με τίς μαυρομμάτες νύμφες είς την Δίαν, 

πηδώσα μανιακά με ελαφρά πηδήματα στις αμμώδεις ακρογιαλιές

 είτε ω βασίλισσα, ευρίσκεσαι είς την Κύπρον, την τροφόν σου 

όπου ωραίες παρθένες άγαμες καί νύμφες σε υμνούν καθ’ όλον τον χρόνον, 

υμνούν εσέ ώ μακαρία, καί τον αθάνατον αγνόν Αδωνιν 

έλα μακαρία θεά καί να έχεις πολύ ευχάριστον διάθεσιν

 διότι εσένα προσκαλώ με άγια λόγια σεμνής ψυχής.

Ομηρικός Ύμνος στην Θεά Αφροδίτη 

Τήν σεβασμία και χρυσοστέφανον καί ὡραία θά ὑμνήσω Αφροδίτην , 

εἰς τἡν ὁποίαν ἒλαχε πᾶσα η θαλάσση περρίρυτος Κύπρος , 

ἒνθα ἢνεγκεν αὐτή ἐγερθέν ὑγρόν πνεῦμα ζεφύρου 

ἐπί τοῦ ἁπαλοῦ ἀφροῦ πολυτάραχου θαλάσσης.

Ταύτην ὑπεδέχθησαν φιλοφρόνως χρυσοστέφανοι Ὧραι

 καί τήν ἐνέδυσαν οῦράνια ἐνδύματα ˙ 

ἒθηκαν δ'ἐπί τῆς ἀθανάτου μέν κεφαλῆς καλλιτεχνικόν στέφανον , ὡραίον , χρυσοῦν ,

 ἐν δέ τοἰς διατρήτοις λοβοίς ἐνώτια ἐξ ὀρειχάλκου καί πολυτίμου χρυσού˙

τόν δέ ἁπαλόν λαιμόν καί τά ἀργυρόχροα στήθη περιεκόσμησαν διά χρυσῶν ὃρμων , 

ἐξ ἐκείνων , δι 'ὧν αὐταί αἱ χρυσοστέφανοι Ὧραι εκοσμοῦντο, 

ὁπόταν μετέβαινον εἰς τόν θελκτικόν χορόν τῶν θεῶν καί τ'ἀνάκτορα του Πατρός

Ἀφ'οὗ δέ συνεπλήρωσαν ἃπαντα τόν τοῦ σώματος στολισμόν, 

τήν ὡδήγησαν πρός τούς ἀθανάτους˙ 

οὗτοι δ'ἰδόντες αὐτήν τήν ὑπεδέχοντο φιλοφρόνως καί ἐδεξιοῦντο˙ 

καί ἒκαστος θαυμάζων τήν μορφήν τῆς ἰοστεφάνου Κυθερείας 

ἐπεθυμεί νά ὁδηγήση αὐτήν εἰς τόν οἶκόν του ὡς νόμιμον σύζυγόν του .

Χαῖρε καμπυλοβλέφαρε , γλυκομείλιχε˙ 

δός δέ να νικήσω ἐν τῷ παρόντι ἀγῶνι καί προετοίμασον τό ᾆσμά μου˙ 

ἐγώ δέ πρός σέ καί ἄλλην θά ἐτοιμάσω ῷδήν.

What The Water Gave Me

Florence + the Machine  - What the water gave me

Tango Song

Tango Song - Marc Almond and Othon. 

Recorded live at the Chelsea Theatre Sacred Festival, November 2011

Lyrics Aleister Crowley

Η Σεφίρα Νετζά, τα σύμβολα και οι Θεές της (μέρος Β')

Η επαφή με τη Νετζά γίνεται με τη συναίσθηση και με τις τέχνες. 

Στη Νετζά οι θεϊκές μορφές λατρεύονται μέσω της τέχνης, όχι μέσω του φιλοσοφικού στοχασμού. 

(Εν ολίγοις, κρίνω άσκοπη μια περαιτέρω διανοητική ανάλυση του θέματος.)

Η Σεφίρα Νετζά, τα σύμβολα και οι Θεές της (μέρος Α')

Η Σεφίρα Νετζά είναι η έβδομη Σεφίρα στο Καββαλιστικό Δέντρο της Ζωής. Βρίσκεται στη δεξιά στήλη, τη Στήλη του Ελέους.

Το όνομά της σημαίνει «Νίκη» και η μαγική εικόνα της είναι μια όμορφη γυμνή γυναίκα. Αντιπροσωπεύει τα ένστικτα και τα συναισθήματα. Ο πλανήτης της είναι η Αφροδίτη.

Ας δούμε όμως τις διάφορες αντιστοιχίες της, με βάση την ποιότητα που εκφράζεται μέσω αυτής. Ο πλανήτης της είναι η Αφροδίτη, όπως είπαμε, και οι θεές που σχετίζονται με αυτή τη Σφαίρα, είναι όλες οι θεές του κάλλους και της ομορφιάς. Έχουμε λοιπόν την Αφροδίτη των Ελλήνων, την Βένους των Ρωμαίων, την Αστάρτη των Φοινίκων, την Ιστάρ των Βαβυλώνιων, την Ινάννα των Σουμερίων, την Χαθώρ των Αιγυπτίων, την Μπαβάνι των Ινδών, την Φρέγια των Σκανδιναβών αλλά και τη Νίκη των Ελλήνων.

Η αντιστοιχία της στα τσάκρας είναι το Μανιπούρα (στο ηλιακό πλέγμα) και στο σώμα η περιοχή της λεκάνης και των γοφών. 

Στη Νετζά οι θεϊκές μορφές λατρεύονται μέσω της τέχνης όχι μέσω του φιλοσοφικού στοχασμού. Η επαφή με τη Νετζά γίνεται με τη συναίσθηση αλλά και με τις τέχνες (χορός, ήχος, χρώμα).

Στη Νετζά έχουμε την εξισορρόπηση των δυνάμεων της έλξης και της απώθησης, καθώς και τη δημιουργική αρχή που βρίσκεται κάτω από την ώθηση για ανάπτυξη και ένωση.

Απολλων και Μούσες

(η επαφή με τη Νετζά γίνεται μέσω της τέχνης)

Η αρετή της Σφαίρας αυτής είναι η ανιδιοτέλεια, ενώ το ελάττωμά της η υπερβολική λαγνεία.

Έχουμε να κάνουμε εδώ με μια ποιότητα η οποία αφορά το πάθος και την αφοσίωση, καθώς και την ένωση μέσω της αγάπης. Αν μεταφέρουμε αυτό στο πεδίο της γιόγκα, σε αυτή τη Σεφίρα η αντιστοιχία είναι η Μπάκτι γιόγκα.

(σημ. Η Μπάκτι Γιόγκα είναι το μονοπάτι της αφοσίωσης, το μονοπάτι του μυστικιστή, κατάλληλο για τους συναισθηματικούς ανθρώπους Ο Μπάκτι γιόγκι σκοπεύει στην αφύπνιση του αισθήματος της ανιδιοτελούς αγνής αγάπης και γι΄ αυτό χρησιμοποιεί πράξεις που εκφράζουν λατρεία και τεχνικές που διεγείρουν το συναίσθημα όπως λουλούδια, θυμιάματα, ψαλμούς, κίρταν και τραγούδια αφιερωμένα στον Θεό. Ο Μπάκτι γιόγκι δεν ενδιαφέρεται καθόλου να γνωρίσει τον εαυτό του, αλλά να ενωθεί να γίνει ένα με τον Θεό, να μεθύσει από θεϊκή αγάπη για όλα τα όντα. Αυτό το μονοπάτι ακολουθούν οι Άγιοι, όλων των θρησκειών.)

Τα σύμβολά της Νετζά είναι το ρόδο, η ζώνη και η λυχνία, ενώ τα ζώα της είναι η Ιυνξ και το κοράκι. Η αντιστοιχία της σε χρώμα είναι το πράσινο (η ένωση του μπλε του Χεσέντ και του κίτρινου του Τίφαρετ), στους λίθους το σμαράγδι, στα φυτά το ρόδο (τριαντάφυλλο), ενώ στα αρώματα το κόκκινο σάνδαλο, η βενζόη και το ρόδο.

Ένας από τους πιο γνωστούς συμβολισμούς του ρόδου (τριαντάφυλλου) είναι το γυναικείο σεξουαλικό όργανο.

Αλλά και για τους Αλχημιστές, ολόκληρη η διαδικασία της ψυχικής μεταμόρφωσης γίνεται «sub rosa» (κάτω από το ρόδο). Η φράση αυτή, που κάποιοι θεωρούν ότι προήλθε από την ιστορία του Έρωτα ο οποίος έκανε δώρο στον Αρποκράτη ένα ρόδο, δηλώνει την σιωπή. Στην Αλχημεία, τα λευκά και κόκκινα ρόδα υποδηλώνουν τον «γάμο» των αντιθέτων και τα στάδια της λεύκανσης (albedo) και ερύθρωσης (rubedo) αλλά και τη σιωπή που είναι απαραίτητη για την εσωτερική φύση της εργασίας, αφού μέσα στη μήτρα ή ρόδο γίνεται η σύλληψη του Εαυτού.

Dat Rosa Mel Apibus: "The rose gives the bees honey"

Johann Thedore deBry (d. 1598)

Η ζώνη είναι σύμβολο της αγνότητας και της εγκράτειας. Στην λογοτεχνία η ζώνη, όταν φοριέται από άνδρες δηλώνει δύναμη, ενώ όταν φοριέται από γυναίκες δηλώνει προστασία.

Πολύ γνωστός μύθος με θέμα τη ζώνη είναι φυσικά ο μύθος με τον άθλο του Ηρακλή «Η ζώνη της Ιππολύτης» (μπορείτε να διαβάσετε σχετικά με αυτό στο άρθρο μου για τους άθλους του Ηρακλή)

Sir Joshua Reynolds - Cupid untying the zone of Venus

Η λυχνία είναι το μαγικό όπλο που χρησιμοποιείται για το χειρισμό του Στοιχείου της Φωτιάς, το οποίο συνδέεται με την Άρεια όψη της Σφαίρας της Αφροδίτης. Όπως μας επισημαίνει η Dion Fortune σχετικά με τη φύση της Αφροδίσιας επίδρασης, η δύναμη αυτή είναι πολύ ασταθής αν δεν εδραιωθεί σε πνευματικές αρχές. «Οι κατώτερες μορφές του έρωτα ανήκουν στην περιοχή των συγκινήσεων και ουσιαστικά είναι αναξιόπιστες, αλλά ο ανώτερος έρωτας είναι δυναμικός και ενεργοποιητικός.»

Κατά μια άλλη – θελημική – προσέγγιση, η λυχνία αντιπροσωπεύει την αγάπη του μάγου. Αυτήν πρέπει διαρκώς να προστατεύει και να θρέφει. Σύμφωνα με τον John Bonner, η λειτουργία της συναισθηματικής αγάπης υποβάλλεται στις ανάγκες και προθέσεις του ατόμου που δεν είναι επομένως πλέον στο έλεος των ανεξέλεγκτων επιθυμιών, επειδή  αν και η αγάπη είναι αναντίρρητα ο νόμος, πρέπει πάντα να είναι «αγάπη υπο το θέλημα».

Το Σεφέρ Γετζιρά ονομάζει τη Νετζά «Απόκρυφη Διάνοια» και οι αντίστοιχες κάρτες των Ταρώ είναι τα τέσσερα εφτάρια (Επτά των ράβδων, Επτά των κυπέλλων, Επτά των σπαθιών, Επτά των δίσκων).

Σύμφωνα με την D. Fortune, «θα καταλάβουμε καλύτερα τη φύση της Νετζά στο μικρόκοσμο, αν θυμηθούμε πως είναι η Σφαίρα της Αφροδίτης με όλα τα σύμβολά της. Αυτό σημαίνει ότι έχουμε να κάνουμε με τη λειτουργία της πολικότητας, που αποτελεί κάτι πολύ παραπάνω από το σεξ, έτσι όπως το καταλαβαίνουμε αόριστα.»

Η Αφροδίτη δεν είναι θεά της γονιμότητας, όπως είναι για παράδειγμα η Δήμητρα και η Περσεφόνη. Είναι θεά του έρωτα. Υπενθυμίζουμε εδώ ότι η αντιστοιχία της στο ανθρώπινο σώμα είναι η περιοχή της λεκάνης και των γοφών, όχι των γεννητικών οργάνων. Όμως αυτός ο έρωτας μπορεί να βρει αντιστοιχία στη σχέση δασκάλου και μαθητή ή και στη συναδελφικότητα δυο ανδρών πολεμιστών. Όπως επίσης βρίσκει αντιστοιχία στην Εταίρα της αρχαιότητας (η οποία βέβαια, δεν έχει σχέση με την πόρνη όπως την αντιλαμβανόμαστε σήμερα). Κατά την Fortune, έχουμε να κάνουμε εδώ με μια «λεπτή, αιθερική ανταλλαγή μαγνητισμού και διανοητική και πνευματική πόλωση».

Και συνεχίζει : «Η λατρεία της Αφροδίτης ήταν κάτι πολύ περισσότερο από την απλή εκτέλεση μιας ζωώδους λειτουργίας. Συνδεόταν με τη λεπτή αλληλεπίδραση της δύναμης της ζωής με δυο παράγοντες. Με την περίεργη ροή και επιστροφή και με τη διέγερση και την αντίδραση, που παίζουν τόσο σπουδαίο ρόλο στις σχέσεις των δυο φύλων, αλλά εκτείνονται πέρα από τη σφαίρα του σεξ.»

Η μαγική φόρμουλα που συνδέεται με τη Νετζά είναι η ARARITA.

Ψυχολογικά η Νετζά είναι η Σφαίρα της Άνιμα.

Η κάρτα Αυτοκράτειρα, μια από τις ομορφότερες κάρτες των ταρώ του Θωθ, συνδέεται με τον πλανήτη Αφροδίτη. Αν και έχει πολλά και ποικίλα στοιχεία κάλλους, ωστόσο δεν αφορά την όψη που εξετάζουμε, αλλά την όψη της γονιμότητας, της Μεγάλης Θεάς, της Μητέρας Φύσης. Εξάλλου, η αντιστοιχία της είναι το γράμμα Daleth, και το μονοπάτι που ενώνει τη Σεφίρα Χόχμα με τη Σεφίρα Μπίνα. Τον Πατέρα με την Μητέρα. Αφορά δε, το ουράνιο τρίγωνο, πέρα από την Άβυσσο.

Ωστόσο, παραθέτω εδώ τους τόσο λυρικούς στίχους του Crowley για αυτή τη πανέμορφη κάρτα: 

«This is the Harmony of the Universe, that Love

unites the Will to create with the Understanding

of that Creation: understand thou thine own Will.

Love and let love. Rejoice in every shape of love,

and get thy rapture and thy nourishment thereof.»

Όπως όλες οι Σεφιρώθ, έτσι και η Νετζά δεν μπορεί να μελετηθεί μόνη της, αλλά πάντα σε συνάρτηση με τις υπόλοιπες Σεφιρώθ, ιδιαίτερα δε, τη Σεφίρα που βρίσκεται στην απέναντι στήλη (Χοντ) αλλά και σε συνάρτηση με το τρίγωνο που ανήκει (Νετζά-Χοντ-Γεσούντ) και φυσικά με τη Μαλκούτ που είναι στη βάση.

Η Νετζά ισορροπεί τη διάνοια της Χοντ, αλλά και την υλικότητα της Μαλκούτ. Όπως είπαμε παραπάνω, τη Νετζά δεν τη μελετάμε ξεχωριστά, αλλά σε συνάρτηση καταρχήν με την Χοντ, με την οποία είναι αδιαχώριστες.

Η συναισθηματική ενέργεια δίχως τη διάνοια δεν μπορεί να δώσει κάτι παραγωγικό. Από την άλλη, η διάνοια χωρίς συναίσθημα είναι μια στείρα κατάσταση. Η Νετζά με τη Χοντ δρουν συμπληρωματικά και εξισορροπητικά. Το συναίσθημα της Νετζά εξανθρωπίζει την ψυχρή αναλυτική προσέγγιση της Χοντ, ενώ η Χοντ παρέχει τάξη στην δίνη των συναισθημάτων της Νετζά.

Επιπλέον, λαμβάνουμε υπόψη ότι οι τρεις Σεφιρώθ Νετζά-Χοντ-Γεσόντ είναι σαν μια μονάδα εργασίας και αλληλεπιδρούν διαρκώς. Οι στοιχειακές δυνάμεις συλλέγονται από τη Γεσόντ αλλά κατευθύνονται και ελέγχονται μέσω του ζεύγους Νετζά-Χοντ. Στο λεγόμενο αυτό «Μαγικό Τρίγωνο» η Γεσόντ ισορροπεί θα λέγαμε την αφηρημένη σκέψη της Νετζά και την αναλυτική σκέψη της Χοντ. Όπως αναφέρεται σε διάφορα κείμενα, η Γεσόντ είναι ο Ερμαφρόδιτος άνθρωπος, λόγω αυτής της σύνδεσής της με τη Νετζά (Αφροδίτη) και τη Χοντ (Ερμής). Συναίσθημα και Ένστικτο της Αφροδίτης σε συνδυασμό με το Νου και τη Διάνοια του Ερμή.

Ερμής - Αφροδίτη

Περισσότερα μπορεί να διαβάσει κανείς στα εξής βιβλία:

Dion Fortune – Η μυστική Καββάλα

Aleister Crowley – Liber 777

John Bonner - Qabalah: A Magical Primer

Lon Milo Duquette – The chicken Qabalah

Israel Regardie – Η Καββάλα και τα σύμβολά της

Israel Regardie – A garden of pomegranates

ARAS , The Book of Symbols. Reflections on archetypal images

Julius Evola - Η Μεταφυσική του Φύλου
M.Esther Harding - Woman's mysteries

Aleister Crowley – The Book of Thoth

Το ρόδι που έσπασε ήταν γεμάτο αστέρια

"Γυμνή γυναίκα
το ρόδι που έσπασε ήταν
γεμάτο αστέρια." (Γ.Σεφέρης)

Πίνακας : "The Blood of a Pomegranate"- Stephen Mackey

Η Χρυσή Χαθωρ, η έλξη και το κέντρο της γέφυρας

"Η Χρυσή Χάθωρ απεικονίστηκε έντονα από κάποιον από τους σύγχρονους συγγραφείς μας να θέλγει όλους αυτούς που την ακούν από τη θέση της στο κέντρο του Πύργου του Πυλώνα. Καθώς πλησίαζε κανείς τον Ναό, νόμιζε ότι αυτοί οι ογκώδεις Πύργοι που υψώνονταν σε ύψος εβδομήντα ποδών από τη γη, δεν είχαν καμμία οροφή, καμμία σχέση. Ήσαν απλώς η είσοδος προς τον προθάλαμο του ναού. Όταν όμως εισερχόταν κανείς στον ίδιο τον ναό, έβλεπε πως αυτοί οι πύργοι ήσαν ενωμένοι με μια πέτρινη γέφυρα που όριζε την ένωση των δυο σε ένα, ή την Δυαδική Μονάδα. Οποιοσδήποτε μπορούσε να σταθεί στο κέντρο αυτής της γέφυρας, είχε αναπτύξει και τις δυο φύσεις και κρατούσε τον κόσμο δια της μαγνητικής γοητείας τους. Η Χάθωρ ήταν η Μαρία Μαγδαληνή της Αιγυπτιακής Θρησκείας, όταν δε τραγουδούσε προς το λαό της, από το κέντρο αυτής της γέφυρας, κανείς δεν μπορούσε να της αντισταθεί.

Οι άντρες εγκατέλειπαν τις οικογένειές τους, όλες οι σχέσεις της γης λησμονούνταν, καθώς ο λαός συνέρεε κατά μάζες από κάθε μέρος του βασιλείου για να φθάσει ως αυτήν. Αν οι άνθρωποι αυτοί ήταν ανώριμοι, ήταν βέβαιο πως θα συναντούσαν τον θάνατο. Το όλο σκηνικό αποτελεί μια από τις ωραιότερες περιγραφές που έχουν δοθεί ποτέ για μια ψυχή που έχει ενώσει το Ανώτερο Θηλυκό με το Κατώτερο, το Ανώτερο Εγώ με το Κατώτερο, το ανθρώπινο με το Θείο. Σήμερα, το αποτέλεσμα είναι το ίδιο όταν μπαίνει κανείς να μιλήσει για τον Λόγο από αυτό το εσώτερο κέντρο του είναι του. Τότε μπορεί να έλξει, να κρατήσει, να επηρεάσει και να θεραπεύσει, και κανείς δεν θα μπορέσει να ανακαλύψει το μυστικό της ισχύος του."

Margaret B. Peeke – H Καββαλιστική τεχνική των γραμμάτων και των αριθμών

Mύηση και Μύητρα

Το παρακάτω άρθρο είναι του Παναγιώτη Λιβιεράτου, επικεφαλής του Τεκτονικού Τάγματος του Αρχαίου και Αρχέγονου Ανατολικού Τύπου των Μισραϊμ και Μέμφις (Α.Α.Α.Τ.Μ). 

Mύηση και Μύητρα

Με την εισδοχή μας σε ένα Τάγμα Μυητικό, αλλά και μετά, κατά την πορεία μας μέσα σ’αυτό, περνάμε διαδικασίες μύησης. Πόσοι γνωρίζουμε, και κατά πόσον οι συνθήκες μας έχουν επιτρέψει να ενστερνισθούμε, οτι η ουσιαστική εργασία που λαμβάνει χώρα κατά την μύηση, δεν είναι απλά αυτό που διαδραματίζεται μπροστά στα μάτια μας.

Η μύηση είναι μία διαδικασία που ξεκινά από το άνω προκειμένου να επηρεάσει την γήϊνη ζωή μας. Αυτή η «κάθοδος» της ενέργειας εκ των άνω, προϋποθέτει μία αντίστοιχη δική μας «άνοδο».  Αυτή η ΑΝΟΔΟΣ, δεν είναι άλλη από μία άϋλη θυσία του κατώτερου εγώ μας, έναντι της ανάδειξης του ανώτερου.

Εάν δεν συμβεί αυτό, τότε, όπως γράφει και ο Renee Guenon, αντί για πραγματική μύηση θα έχουμε έναν απλό «πιθηκισμό».

Είναι δυνατόν, επομένως, η μύηση να αποτιμάται με κάποιο συγκεκριμένο ποσό; Αν θέλαμε να την αποτιμήσουμε με κάποιο ποσό, τότε δεν θα έφταναν όλα τα πλούτη της γης, αλλά και αυτό ακόμη θα μετέτρεπε την άϋλη θυσία του μυούμενου σε υλική. Κάποιοι θα πούν ότι ένα Τάγμα έχει έξοδα. Κάποιος άλλος θα ρωτήσει όμως, κατά πόσον τα έξοδα αυτά συνεισφέρουν στο Μεγάλο Εργο, που είναι η προσωπική μας μύηση. Πέραν των εξόδων λειτουργίας, τί άλλο απαιτείται για την εσωτερική μας πραγμάτωση? Μάλλον τίποτα! Τα υλικά αγαθά απαιτούν υλική ανταμοιβή. Τα πνευματική απαιτούν πνευματική!

Κατά την γνώμη μου, ένας Τεκτονικός Οργανισμός οφείλει να σέβεται και να δίνει πραγματική αξία σε αυτό που προσφέρει.

Ας δούμε τί είναι αυτό που παίρνουμε από μία μύηση, για να δούμε τι πρέπει ίσως να δώσουμε.

Μία μύηση, διαδραματίζεται προκειμένου να μας μεταδώσει μία κατάσταση η οποία δεν δύναται να μεταδοθεί ούτε λεκτικά, ούτε σαν αντικείμενο. Μας μεταφέρει σε μία κατάσταση συνείδησης. Μας συνδέει με μία κατάσταση την οποία δεν μπορούμε να προσεγγίσουμε χωρίς τον απαραίτητο μεταφραστή/διερμηνέα που είναι το Τυπικό. Για να είναι πραγματική πρέπει να απονέμεται από κάτοχο χρίσματος, με συγκεκριμένο έγκυρο Τυπικό, σε μυούμενο που επιθυμεί την μύησή του. Είναι επομένως μία υπέρτατη διαδικασία μεταβολής συνειδητότητας, και μεταφοράς μας σε μία κατάσταση από την οποία το ανθρώπινο είδος έχει εκπέσει εδώ και αιώνες.

Γι’αυτόν τον λόγο τα Τάγματα επιλέγουν (και οφείλουν να το κάνουν αυστηρά) τα μέλη που θα δεχθούν, και να επιλέξουν ακόμη αυστηρότερα αυτά στα οποία θα απονείμουν παραπέρα μυήσεις. Εκπτώσεις δεν πρέπει να γίνονται σε αυτό. Κάθε έκπτωση από την διαδικασία αυτή, μετατρέπει τον μυητικό οργανισμό σε σύλλογο κοινών ενδιαφερόντων.

Επομένως, ο μυούμενος, πράγματι ΥΠΟΧΡΕΟΥΤΑΙ να δώσει προκειμένου να λάβει το υπέρτατο αυτό αγαθό. Με την διαφορά ότι αυτό που καλείται να δώσει δεν είναι υλικό. Υποχρεούται να κατανοήσει καλά την σημασία του βαθμού που κατέχει για να ανέλθει σε υψηλότερα σκαλοπάτια. Αυτή είναι η μόνη και αυθεντική υποχρέωσή του.

Υποχρεούται να κάνει πράξη τις αρχές και τις διδασκαλίες που έμαθε για να καταστεί άξιος για την μύησή του. Υποχρεούται να «δώσει» την αρνητική πλευρά του εαυτού του, για να επιτρέψει να αναδυθεί η ανώτερη.  Αυτό είναι το πραγματικό μύητρο.

Ο Μυούμενος οφείλει πράγματι να νοιώθει οτι σε κάποιον χρωστά. Χρωστά,  όμως, στον εαυτόν του τον μετασχηματισμό του. Χρωστά στον εαυτόν του την θυσία του κατώτερου εαυτού του. Δεν χρωστά σε κανέναν προσωπικά, ούτε σε κάποιον οργανισμό τίποτα απολύτως. Ολοι αυτοί, απλά μεσολαβούν... για να δώσουν κάτι που έλαβαν με τον ίδιο τρόπο, και το οποίο δεν είναι αυτού του κόσμου.

Κι’αν κάποιοι αναρωτηθούν για το πώς θα βγούν τα έξοδα συνεστιάσεων, δεξιώσεων, ταξιδίων, προβολής κλπ., τότε απλά θα τους θυμίσουμε ότι αυτά ΔΕΝ συμπεριλαμβάνονται σε κανένα αυθεντικό Τυπικό.

Τα έβαλαν κάποιοι εδώ και χρόνια από άγνοια ίσως, για να δώσουν αξία σε πράγματα που δεν γνωρίζουν οτι έχουν από μόνα τους αξία... Είναι οι γνωστοί άγνωστοι που όταν τους ρωτά κανείς «τί συμβολίζει αυτό ή εκείνο» απαντούν «αυτό δεν είναι του βαθμού σου» ή «αυτά είναι συμβολικά» ή «εγώ ασχολούμαι με ανώτερα θέματα»

Όταν θα αναρωτηθούμε, λοιπόν, την επόμενη φορά «τι χρωστάμε» για την μύηση που πήραμε, η απάντηση θα πρέπει να είναι «χρωστώ τα πάντα, αλλά τα χρωστώ στην πορεία που έχω επιλέξει. Χρωστώ το να καταστώ άξιος της τιμής που έλαβα».