Σάββατο 22 Φεβρουαρίου 2014

Η αληθινή θρησκεία του Βιώματος




Οι Μεγάλοι Διδάσκαλοι της ιστορίας, όπως ο Βούδας, ο Ιησούς, κλπ., δίδαξαν την ΑΛΗΘΕΙΑ όχι σαν μία διανοητική ερμηνεία της ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ αλλά σαν Βίωση της Απώτερης Πραγματικότητας, Μίας Πραγματικότητας πέρα από τις αισθήσεις και τον νου... Ίδρυσαν ιερές κοινότητες στις οποίες αυτοί που συμμετείχαν είχαν εμπειρία Αυτής Της Απώτερης Πραγματικότητας. Με το πέρασμα του χρόνου όμως η παράδοση χάθηκε. Οι θρησκευτικοί οργανισμοί που ίδρυσαν οι συνεχιστές των Διδασκάλων εξελίχθηκαν σε τυπικές οργανώσεις στις οποίες μπορεί κάποιος να συμμετάσχει είτε με κάποια χειροτονία, είτε με κάποια τελετουργία... κι ας μην έχει εμπειρία της Απώτερης Πραγματικότητας. Έτσι οι άνθρωποι έγιναν τυπικά βουδιστές, τυπικά χριστιανοί, τυπικά θρησκευόμενοι... Οι παλιές θρησκείες έκλεισαν τον ιστορικό κύκλο τους...

  Αυτό που χρειάζεται σήμερα είναι ΜΙΑ ΝΕΑ ΘΡΗΣΚΕΙΑ... Οποιοσδήποτε άνθρωπος μπορεί να έχει Εμπειρία Της Πραγματικότητας, να διατυπώσει μία θεωρία περί της Πραγματικότητας και να ιδρύσει μία θρησκεία στα πρότυπα των παλιών θρησκειών... Αυτή όμως η θρησκεία αργά ή γρήγορα θα ξεφτίσει... Αυτό που χρειαζόμαστε λοιπόν είναι όχι απλά μία νέα θρησκεία αλλά ΜΙΑ ΝΕΑ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΤΗΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ...

  Αυτό που πραγματικά χρειαζόμαστε σήμερα, σε μία εποχή κρίσης, σε μία εποχή που έχουν καταρρεύσει όλα τα συστήματα, όλες οι γνώσεις, όλα τα πρότυπα, είναι ΑΛΗΘΕΙΑ, ΕΜΠΕΙΡΙΑ, ΒΙΩΣΗ ΤΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ. Χρειάζεται να ΒΙΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΠΩΤΕΡΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ. Αυτή και μόνο η ΕΜΠΕΙΡΙΑ θα δημιουργήσει ένα κοινό πνεύμα σε όσους έχουν την ΕΜΠΕΙΡΙΑ, ΜΙΑ ΙΕΡΗ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ πρακτικά. Δεν χρειάζονται ούτε συστήματα, ούτε οργανώσεις, ούτε καταστατικά, ούτε τελετουργικά, ούτε ονόματα να ονομάσουμε τα πράγματα... ΟΠΟΙΟΣ ΕΧΕΙ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΤΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΗΝ ΙΕΡΗ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ, Βιώνει το ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΝΕΥΜΑ, Εμπνέεται και Καθοδηγείται Από ΑΥΤΟ, Ταυτίζεται με όλους όσους έχουν την ΙΔΙΑ ΕΜΠΕΙΡΙΑ, Επικοινωνεί πνευματικά, αόρατα με όλους... κι αναγνωρίζει ο ένας τον άλλον...

  Αυτό που χρειαζόμαστε πραγματικά είναι ΑΛΗΘΕΙΑ, ΕΜΠΕΙΡΙΑ, Ταπεινότητα και Εργασία... Υπάρχει Ένα Έργο που Πρέπει να γίνει σε αυτόν τον πλανήτη της αγριότητας, της αδικίας και της δυστυχίας...
 
Μία Αληθινή Θρησκεία θα πρέπει να στηρίζεται στο Βίωμα της Απώτερης Πραγματικότητας και μόνο...
  Στην Θρησκεία, στην Ιερή Κοινότητα μίας Τέτοιας Θρησκείας, μπορούν να ανήκουν μονάχα όσοι έχουν εμπειρία. (Οι υπόλοιποι πρέπει να βρουν τον Δρόμο). Με αυτό τον τρόπο η Θρησκεία δεν θα ξεπέσει ποτέ σε θρησκευτικό οργανισμό, όπως συνέβη με όλες τις ιστορικές θρησκείες που δέχονται στους κόλπους τους άσχετους με την Ουσία της Θρησκείας... Όσοι έχουν Εμπειρία της Απώτερης Πραγματικότητας, διαποτίζονται από το Παγκόσμιο Πνεύμα και εργάζονται με Αυτό... Δεν χρειάζεται να οργανωθούν σε υλικό επίπεδο, σε κάποιο οργανισμό, ή να τελούν κάποιο τελετουργικό, κλπ...

  Στην πραγματικότητα μιλάμε για ΜΙΑ ΑΙΩΝΙΑ ΘΡΗΣΚΕΙΑ που υπάρχει εδώ και χιλιετηρίδες, για ΜΙΑ ΙΕΡΗ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ που υπάρχει και λειτουργεί σε πνευματικό επίπεδο κι όχι σε υλικό, κοινωνικό, η νομικό επίπεδο... Σε αυτήν την ΙΕΡΗ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ανήκαν ο Βούδας, ο Ιησούς, κλπ. Οι προσπάθειες των Μεγάλων Δασκάλων της ιστορίας να φέρουν την Αλήθεια στο πλήθος αν και δημιούργησαν τεράστια πνευματικά ρεύματα, λίγο ωφέλησαν την ανθρωπότητα και την πνευματική πρόοδο. Ασφαλώς αυτές οι προσπάθειες έγιναν με σωστό πνεύμα και προς την σωστή κατεύθυνση και οι λόγοι της αποτυχίας δεν οφείλονται στους Ιδρυτές των λαϊκών θρησκειών αλλά στους συνεχιστές τους και στην ανθρωπότητα που ζει ακόμα σε ημιάγρια κατάσταση... Ο "φωτισμένος άνθρωπος του Βούδα" ή ο "θεωμένος άνθρωπος του Ιησού" δεν πραγματώθηκαν παρά από ελάχιστους ανθρώπους...

  Είναι καιρός να τελειώνουμε πιά με όλες τις λαϊκές θρησκείες, τα συστήματα και τα λόγια. Πρέπει να δούμε ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΤΗΝ ΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ και να υιοθετήσουμε την ΜΟΝΗ ΑΛΗΘΙΝΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΤΟΥ ΒΙΩΜΑΤΟΣ, όσοι μπορούμε... Όλα τα άλλα έχουν κλείσει τον ιστορικό τους κύκλο κι η συνέχισή τους μόνο ζημιά κάνει στην ανθρωπότητα...


Η Αλήθεια Είναι Μία κι η Ίδια η Αλήθεια Είναι ο Δρόμος προς την Αλήθεια κι η Πραγμάτωσή Της. Όλοι οι Μεγάλοι Διδάσκαλοι κι οι φωτισμένοι που έχουν εμπειρία της Πραγματικότητας έχουν μία Κοινή Εμπειρία κι Εμπνέονται από το Ίδιο Παγκόσμιο Πνεύμα. Αυτό σημαίνει ότι άσχετα από το από που εκκινεί κάποιος, συχνά, μιλά όπως και οι άλλοι φωτισμένοι. Όλα αυτά προέρχονται από την Κοινή Εμπειρία, όχι από μίμηση κλέψιμο κάποιας θεωρίας. Αν μιλάμε συχνά για ατον Βούδα ή τον Ιησού, ή αν μιλάμε σαν αυτούς αυτό οφείλεται στην Κοινή Εμπειρία, όχι στην υιοθέτηση κάποιας ιστορικής θρησκείας. Οι θρησκείες σαν φαινόμενα έχουν κλείσει τον ιστορικό κύκλο τους. Οι συνθήκες είναι ώριμες για να αποκαλυφθεί η ΜΙΑ ΑΛΗΘΙΝΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΤΟΥ ΒΙΩΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΑΠΩΤΕΡΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ.

  Για να βρει κάποιος την Αλήθεια δεν χρειάζεται να προσφύγει στην γνώση κάποιου άλλου. Μπορεί μόνος του, με τις δικές του δυνάμεις να το κάνει. Η μελέτη των θρησκειών μόνο εγκυκλοπαιδικά μπορεί να ενδιαφέρει πιά.



Το κείμενο είναι του Κωνσταντίνου Προκοπίου απο το blog 

Ultimate Reality

 

 

 



Ποίημα στους Φίλους




Δεν μπορώ να σου δώσω λύσεις
για όλα τα προβλήματα της ζωής σου.
Ούτε έχω απαντήσεις
για τις αμφιβολίες και τους φόβους σου.
Όμως μπορώ να σ’ ακούσω
και να τα μοιραστώ μαζί σου.
Δεν μπορώ ν’ αλλάξω
το παρελθόν ή το μέλλον σου.
Όμως όταν με χρειάζεσαι
θα είμαι εκεί μαζί σου.
Δεν μπορώ να αποτρέψω τα παραπατήματα σου.
Μόνο μπορώ να σου προσφέρω το χέρι μου
να κρατηθείς και να μη πέσεις.
Οι χαρές σου, οι θρίαμβοι και οι επιτυχίες
σου δεν είναι δικές μου.
Όμως ειλικρινά απολαμβάνω
να σε βλέπω ευτυχισμένο.
Δεν κρίνω τις αποφάσεις
που παίρνεις στη ζωή σου.
Αρκούμαι να σε στηρίξω να σου δώσω κουράγιο
και να σε βοηθήσω αν μου το ζητήσεις.
Δεν μπορώ να περιορίσω μέσα σε όρια
αυτά που πρέπει να πραγματοποιήσεις,
Όμως θα σου προσφέρω τον ελεύθερο χώρο
που χρειάζεσαι για να μεγαλουργήσεις.
Δεν μπορώ να αποτρέψω τις οδύνες σου
όταν κάποιες θλίψεις
σου σκίζουν την καρδιά,
Όμως μπορώ να κλάψω μαζί σου
Και να μαζέψω τα κομμάτια
Για να τη φτιάξουμε ξανά πιο δυνατή.
Δεν μπορώ να σου πω ποιος είσαι
ούτε ποιος πρέπει να γίνεις.
Μόνο μπορώ
να σ΄ αγαπώ όπως είσαι
Και να είμαι φίλος σου.
Αυτές τις μέρες σκεφτόμουν
τους φίλους μου και τις φίλες μου,
δεν ήσουν πάνω
ή κάτω ή στη μέση.
Δεν ήσουν πρώτος
ούτε τελευταίος στη λίστα.
Δεν ήσουν το νούμερο ένα ούτε το τελευταίο.
Να κοιμάσαι ευτυχισμένος.
Να εκπέμπεις αγάπη.
Να ξέρεις ότι είμαστε εδώ περαστικοί.
Ας βελτιώσουμε τις σχέσεις μας.
Να αρπάζουμε
τις ευκαιρίες.
Να ακούμε την καρδιά μας.
Να εκτιμούμε τη ζωή.

Πάντως δεν έχω την αξίωση να είμαι
ο πρώτος
ο δεύτερος
ή ο τρίτος
στη λίστα σου.
Μου αρκεί που με θέλεις σαν φίλο.
Ευχαριστώ που είμαι.

J. L. Borges



Αναδημοσίευση απο το blog 

Το 23ο Γράμμα

 

 

 

Παρασκευή 14 Φεβρουαρίου 2014

Ο φόβος της κενότητας



«Θα πρέπει λοιπόν να καταλάβεις τη δική μου αντίληψη για τη φώτιση. Είναι απλώς το να είσαι συνηθισμένος, υγιής, συνειδητός, ολόκληρος.
Κάθε νους αναζητά το ασυνήθιστο.

Αυτό ακριβώς είναι το εγώ: Πάντοτε προσπαθεί να είναι κάτι ιδιαίτερο, πάντοτε φοβάται να είναι ένα τίποτα, πάντοτε φοβάται την κενότητα, πάντοτε προσπαθεί να γεμίσει το εσωτερικό κενό με τα πάντα και με οτιδήποτε. Κάθε ανθρώπινο ον αναζητά το ασυνήθιστο κι αυτό προκαλεί δυστυχία. Αυτό δεν είναι εφικτό.

Η ίδια σου η φύση είναι το τίποτα. Το ίδιο το υλικό από το οποίο είσαι φτιαγμένος είναι το μη είναι. Όσο κι αν προσπαθείς, δεν θα πετύχεις ποτέ. Ακόμη και οι Αλέξανδροι αποτυγχάνουν. Δεν μπορείς να είσαι ένας κάποιος, επειδή αυτό δεν είναι εφικτό από την ίδια τη φύση των πραγμάτων. Μπορείς να είσαι μόνο ένας κανένας. 

Δεν υπάρχει όμως τίποτα λανθασμένο στο να είσαι ένας κανένας. Για την ακρίβεια, τη στιγμή που αποδέχεσαι ότι είσαι ένας κανένας, αμέσως αρχίζει να ρέει από σένα η ευδαιμονία, προς όλες τις κατευθύνσεις, επειδή η δυστυχία εξαφανίζεται. 

Η δυστυχία είναι η σκιά του εγώ, η σκιά του φιλόδοξου νου.

Δυστυχία σημαίνει ότι κάνεις κάτι που είναι ανέφικτο και επειδή αποτυγχάνεις, είσαι δυστυχισμένος. Κάνεις κάτι αφύσικο, προσπαθείς να το κάνεις και αποτυγχάνεις, οπότε αισθάνεσαι απογοητευμένος, δυστυχισμένος. 

Η κόλαση δεν είναι παρά το τελικό αποτέλεσμα μιας ανέφικτης και αφύσικης προσπάθειας. Ο παράδεισος δεν είναι τίποτε άλλο από το να είσαι φυσικός. 

Είσαι ένας κανένας. Γεννήθηκες ένας κανένας – χωρίς όνομα, χωρίς μορφή – και θα πεθάνεις ένας κανένας. Το όνομα και η μορφή βρίσκονται μόνο στην επιφάνεια. Στο βάθος, είσαι απλώς ένα απέραντο κενό. Κι αυτό είναι όμορφο, επειδή αν είσαι ένας κάποιος, θα είσαι περιορισμένος. Είναι καλό που ο Θεός δεν σου επιτρέπει να είσαι ένας κάποιος. Αν είσαι κάποιος, θα είσαι πεπερασμένος, περιορισμένος, φυλακισμένος. Όχι, ο Θεός δεν σου το επιτρέπει αυτό. Σου δίνει την ελευθερία να είσαι ένας κανένας – ατελείωτος, απεριόριστος. Εσύ όμως δεν είσαι έτοιμος. 

Για μένα η φώτιση είναι αυτό ακριβώς το φαινόμενο: Το να αναγνωρίζει κανείς, το να κατανοεί, το να αποδέχεται το γεγονός ότι είναι ένας κανένας. Ξαφνικά σταματάς να προσπαθείς το ανέφικτο. Ξαφνικά σταματάς να τραβάς τον εαυτό σου από τα κορδόνια των παπουτσιών σου. Καταλαβαίνεις τον παραλογισμό του πράγματος και σταματάς. Και τότε απλώνεται ένα γέλιο σε ολόκληρο το είναι σου. Ξαφνικά είσαι ήρεμος και συγκροτημένος. Η ίδια η προσπάθεια να θέλεις να είσαι ένας κάποιος δημιουργεί τον μπελά.
(…)

Φωτισμένος είναι ο άνθρωπος που έχει πλήρη επίγνωση της εσωτερικής του κενότητας και που δεν την πολεμά. Αντίθετα, την απολαμβάνει, είναι γεμάτος ευδαιμονία. Μέσα από την απόλαυση της κενότητάς του, γίνεται διαθέσιμος στους άλλους. Οι άλλοι μπορούν να απολαύσουν, οι άλλοι μπορούν να έρθουν και να συμμετέχουν στο μυστήριό του. Οι πόρτες του είναι ανοιχτές, προσκαλεί φίλους, εραστές και είναι έτοιμος να μοιραστεί, είναι έτοιμος να δώσει. Όταν δίνεις από την ίδια σου την κενότητα, δεν φοβάσαι ποτέ να δώσεις, επειδή δεν μπορείς να εξαντλήσεις την κενότητα. Δίνεις συνεχώς και δίνεις και δίνεις και αυτή βρίσκεται πάντοτε εκεί. Δεν μπορείς να την εξαντλήσεις. Μόνο τα πεπερασμένα πράγματα μπορούν να εξαντληθούν και γι αυτό προκαλούν τσιγκουνιά. Φοβάσαι να δώσεις.»



Osho – Γη και Ουρανός, 
ομιλίες πάνω στο «Ταο Τε Τσινγκ» του Λάο Τσου









Σάββατο 1 Φεβρουαρίου 2014

Καθαρίζοντας το νου - Infinite Waters (Diving Deep)





Ralph Smart. Σας προσκαλώ να δείτε τα βίντεό του. 
Στο παρακάτω Link είναι το κανάλι του.


Κατά τη γνώμη μου είναι ότι καλύτερο έχω αναρτήσει σε αυτό το blog, μαζί με τα βίντεο του Marshall Rosenberg. 

Ελπίζω να σας δώσουν πολύ τροφή για σκέψη, αλλά κυρίως για ΠΡΑΞΗ. 

Ευχαριστώ τον πολύ αγαπητό φίλο που μου έστειλε το βίντεο. Οι συγχρονικότητες συνεχίζονται. Οι σύμμαχοι και οι συνταξιδιώτες συναντιούνται.