Our Lady Of The Stars

Invoke me under my stars.

Φθινοπωρινή Ισημερία και Ελευσίνια Μυστήρια

Η Φθινοπωρινή Ισημερία, που ταυτίζεται με την έναρξη του ζωδίου του Ζυγού, σηματοδοτεί την έναρξη της κυριαρχίας του θεού Ηφαίστου και την τέλεση τωνΜεγάλων Μυστηρίων της Ελευσίνος.

Ας δούμε κάποιο απόσπασμα του Ιουλιανού σχετικά με την εποχή τέλεσης τωνΜυστηρίων :

"Υποστήριζα προηγουμένως ότι σημασία έχει και η εποχή την οποία διάλεξαν οι αρχαίοι για την τέλεση των μυστηρίων και το γεγονός ότι την όρισαν έτσι ώστε να έχει όσο το δυνατόν μεγαλύτερη σχέση με την πραγματικότητα.

Οταν λοιπόν ο Ηλιος βρίσκεται ακριβώς στο σημείο εκείνο του ισημερινού κύκλου, εκείνο διάλεξε η θεά για τον εαυτό της.

Οταν δηλαδή βρίσκεται στο σημείο του Ζυγού, τελούνται τα μεγαλόπρεπα και απόκρυφα μυστήρια της Δήμητρας και της Κόρης.

Και πολύ σωστά. Γιατί τότε ακριβώς πρέπει πάλι να τελέσουμε τα μυστήρια προς τιμή του θεού που απομακρύνεται, για να αποφύγουμε τις καταστροφές που μπορεί να μας προκαλέσει ο θρίαμβος της ανόσιας δύναμης του σκότους.

Πάντως οι Αθηναίοι τελούσαν δυο μυστήρια προς τιμήν της Δήμητρας, ταΜικρά Μυστήρια, όπως τα έλεγαν, όταν ο ήλιος βρίσκεται στο σημείο τουΚριού, και τα Μεγάλα Μυστήρια, όταν μπαίνει στον Ζυγό για τους λόγους που ανέφερα.

Οσο για την ονομασία Μεγάλα και Μικρά Μυστήρια, νομίζω πως εξηγείται με την απομάκρυνση του θεού, όπως ταιριάζει άλλωστε, και όχι με το πλησίασμα του προς την γη.

Ετσι τα Μικρά Μυστήρια αποτελούν απλως υπόμνηση, δεδομένου ότι ακριβώς την στιγμή που είναι παρών ο θεός που μας τράβηξε κοντά του, τότε αρχίζουν ταπροκαταρκτικά της μύησης και λίγο αργότερα επακολουθεί η κάθαρση και οι επίσημες θρησκευτικές τελετές.

Οταν ο θεός φεύγει προς την αντιχθόνα ζώνη, τελείται το σπουδαιότερο μέρος των μυστηρίων, που αφορά την διαφύλαξη και την σωτηρία μας.

Κοιτάξτε! Οπως και στην προκειμένη περίπτωση, αποκόπτεται το όργανο της γονιμοποίησης, έτσι και όσοι Αθηναίοι παίρνουν μέρος στις μυστικές τελετές πρέπει να είναι τελείως αγνοί, και στον αρχηγό τους, τον ιεροφάντη,απαγορεύεται η γονιμοποίηση, επειδή δεν μπορεί να συνεχίζει την πορεία προς το άπειρο-αφού η περιορισμένη και μόνιμη ουσία που περικλείεται στο Ενα είναι αμιγής και καθαρή.Αλλά αρκετά μέχρις εδώ, σχετικά με αυτά"

Πηγή : http://empedotimos.blogspot.gr/2010/09/blog-post.html

Περσεφόνη

Τα ΕΛΕΥΣΙΝΙΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ αποτελούν αναμφισβήτητα ένα από τους πιο ιερούς και σεβαστούς θεσμούς, ένα από τα σημαντικότερα επιτεύγματα του Αρχαίου Ελληνικού Πολιτισμού.

Σύμφωνα με την Μυθολογία μας, ιδρυτής των Ελευσινίων Μυστηρίων πιστεύεται ότι ήταν ο Εύμολπος ή ο Μουσαίος ο οποίος ήταν γιος του Ορφέα, υπάρχουν όμως και πλήθος άλλων εκδοχών, έτσι ώστε σήμερα να είναι εξαιρετικά δύσκολο να μπορούμε να καταλήξουμε σε ένα ασφαλές συμπέρασμα, ως προς τον λόγο της εμφάνισή τους, τον τρόπο της διεξαγωγής τους αλλά το ακριβές περιεχόμενο των διδασκαλιών και των μυήσεών τους.

Αυτό όμως που γνωρίζουμε σήμερα, με βεβαιότητα, είναι ότι υπήρχαν τα ΜΙΚΡΑ ΕΛΕΥΣΙΝΙΑ, τα οποία αποτελούσαν την βασική προετοιμασία για την διεξαγωγή των ΜΕΓΑΛΩΝ ΕΛΕΥΣΙΝΙΩΝ ΜΥΣΤΗΡΙΩΝ που ήταν βεβαίως και τα σημαντικότερα, τα οποία διαρκούσαν 9 Ημέρες, ξεκινώντας από την δέκατη Πέμπτη ημέρα του μήνα Βοηδρομιώνα. 

Ωστόσο επειδή δεν υπάρχει πλήρης αντιστοιχία μεταξύ του αρχαίου ημερολογίου και του σημερινού, δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι για την ακριβή ημερομηνία, της διεξαγωγής τους και για τον λόγο αυτόν, έχουν κατά καιρούς προταθεί πολλές και διάφορες εκδοχές.

Σήμερα θα επιχειρήσουμε μία νέα προσέγγιση του υπολογισμού της ακριβούς ημερομηνίας της διεξαγωγής των Ελευσινίων Μυστηρίων, βάσει κάποιων ιδιαίτερων αστρονομικών χαρακτηριστικών, τα οποία ποτέ μέχρι τώρα δεν έχουν λάβει υπόψη τους οι σύγχρονοι ερευνητές. 

Γνωρίζουμε ότι οι αρχαίες μυστηριακές τελετές, ήταν πάντοτε άμεσα συνδεδεμένες με κάποια συγκεκριμένα αστρονομικά φαινόμενα. 

Μέσα στον μήνα Σεπτέμβριο λοιπόν, τον μήνα της διεξαγωγής των Ελευσινίων Μυστηρίων, συμβαίνει ένα αστρονομικό γεγονός κορυφαίας σημασίας, το οποίο δεν θα μπορούσε σε καμμία περίπτωση να περάσει απαρατήρητο από το, επίσης κορυφαίο, αυτό θρησκευτικό γεγονός. 

Πρόκειται βεβαίως για την ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΝΗ ΙΣΗΜΕΡΙΑ η οποία πραγματοποιείται στις 23/9.

Από την στιγμή που γνωρίζουμε ότι τα Ελευσίνια Μυστήρια διαρκούσαν 9 ημέρες, είναι πολύ λογικό να υποθέσει κανείς ότι η Φθινοπωρινή Ισημερία θα έπρεπε να συμπίπτει με την ημέρα της ΛΗΞΗΣ τους! 

Στην περίπτωση αυτή είναι φυσικά πολύ εύκολο να υπολογίσουμε την ημέρα της έναρξής τους, η οποία θα έπρεπε να ήταν στις 14/9. 

Η άποψη αυτή ενισχύεται ακόμα περισσότερο από το γεγονός ότι στις 14/9 γιορτάζουμε σήμερα την ΥΨΩΣΗ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ.

Το γεγονός αυτό δεν θα μπορούσε να θεωρηθεί τυχαίο, διότι η σχηματική απεικόνιση των δύο αξόνων ενός Σταυρού, υποκρύπτει ακριβώς την εξισορρόπηση δύο αντίθετων δυνάμεων, της οριζόντιας και της κάθετης, οι οποίες εμφανίζονται πλέον συνδεδεμένες και εναρμονισμένες. 

Αυτό σημαίνει ότι το νόημα που υποκρύπτεται στο σύμβολο του Σταυρού, σε μια πιο εσωτερική ερμηνεία, θα μπορούσε να ταυτίζεται απολύτως με το αποτέλεσμα το οποίο συμβολίζει η εσωτερική ερμηνεία των Ισημεριών, η οποία επιφέρει την ΕΞΙΣΟΡΡΟΠΗΣΗ ΤΗΣ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΝΥΧΤΑΣ. 

Πηγή : http://agnostesistories.blogspot.gr/2012/09/blog-post_9600.html

Η αρπαγή της Περσεφόνης

Για τα Ελευσίνια Μυστήρια μπορεί κανείς να δει και το παρακάτω ιστολόγιο.  Εξαιρετική παρουσίαση.

http://kykeon.ning.com/video/eleysinia-mysteria

Διαβάστε επίσης το καταπληκτικό βιβλίο "Ο δρόμος για την Ελευσίνα"

 των  G. Wasson, A. Hofmann, C. Ruck.

Για το τέλος άφησα και το καλύτερο. "Τα Ελευσίνια Μυστήρια" του Νικόλαου Μαργιωρή. 

Κοσμική Σκανδάλη

Αγαπημένο σκίτσο απο το βιβλίο του Robert Anton Wilson "Cosmic Trigger",

 με το απόσπασμα του Crowley απο το "Book of Lies". 

Σε αυτή την ανάρτηση θέλησα να κάνω μια αναφορά στον πολύ αγαπημένο μου συγγραφέα Robert Anton Wilson και στο βιβλίο του "Cosmic Trigger" το οποίο υπήρξε μεγάλη έμπνευση για μένα. Πολύ ιδιαίτερη προσωπικότητα, φιλόσοφος, ψυχολόγος, συγγραφέας, αγνωστικιστής μυστικιστής (κατά τα λεγόμενά του), συντάκτης στο playboy (!), με εκπληκτικό χιούμορ και πολύ ενδιαφέροντες φίλους όπως ο Timothy Leary και οWilliam Burroughs.

Το "Cosmic Trigger" είναι μια ιδιόμορφη αυτοβιογραφία του, ειλικρινής, καυστική αλλά ειλικρινής. Μέσα στο φόντο των 60'ς όπου το σεξ, τα ψυχεδελικά ναρκωτικά και τα διάφορα ρεύματα της μαγείας είχαν την τιμητική τους ο Wilson περιγράφει γεγονότα απο τη ζωή του και πειραματίζεται με τα ναρκωτικά, τον Σουφισμό, την τελετουργική μαγεία, τη γιόγκα, τον διαλογισμό, την τάντρα και την κβαντική φυσική με στόχο αυτό που ο ίδιος ονομάζει "αυτο-πρόκληση ταχείας εγκεφαλικής αλλαγής".

Ένα γοητευτικό έργο απο μια επίσης γοητευτική προσωπικότητα. 

 

Το Στρείδι και το Μαργαριτάρι

Στο Liber Cordis Cincti Serpente του Crowley υπάρχει ένα απόσπασμα, όπου ο Άγγελος και ο Adept ταξιδεύουν μέσα σε μια βάρκα απο μαργαριταρόρριζα (mother of pearl). 

39. All they understand not that thou and I are fashioning a boat of mother-of-pearl. We will sail down the river of Amrit even to the yew-groves of Yama, where we may rejoice exceedingly.

40. The joy of men shall be our silver gleam, their woe our blue gleam -- all in the mother-of-pearl.

Το απόσπασμα αυτό μου θύμισε το πέρασμα των υδάτων του Νείλου στην βάρκα του Οσίριδος. Ή ακόμα το πέρασμα κολυμπώντας έναν υπόγειο ποταμό στην Ελευσίνα. Ή το περασμα του Μωυσή και του λαού του από την Ερυθρά Θάλασσα στην Εβραϊκή παράδοση.

Θα μπορούσαμε να σκεφτούμε ότι σε όλες τις παραπάνω περιπτώσεις πρόκειται για τον συμβολισμό του μυούμενου, ο οποίος εγκαταλείπει στην ακτή αναχώρησης την προσωπικότητά του, για να βρει στην ακτή προορισμού την θειότητά του...

Ωστόσο, η βάρκα καθώς και το νερό αποτελούν θηλυκά σύμβολα, όπως και το μαργαριτάρι – όντας προστατευμένο μέσα στο επίσης θηλυκό σύμβολο, το όστρακο.

Άλλωστε, το μαργαριτάρι αποδίδεται στη Μπίνα της Καμπάλα, τη Μεγάλη Θάλασσα, το μεγάλο υπερκόσμιο Θηλυκό, την αρχέτυπη μήτρα μέσα από την οποία εκδηλώνεται η ζωή. (Όμως η κάθοδος της ζωής στα επίπεδα της μορφής είναι η αρχή του θανάτου της… )

Το μαργαριτάρι, το στρείδι, το κοχύλι, λόγω της ομοιότητάς τους με το αιδοίο είναι εμβλήματα της γενετήσιας δύναμης και συνδέονται τόσο με το νερό όσο και με τη Σελήνη.  Δεν μας εκπλήσσει λοιπόν η  παρουσία τους σε διάφορους πολιτισμούς ως σύμβολα της γονιμότητας, της γέννησης αλλά και της πνευματικής αναγέννησης. (Τα συναντάμε και σε επικήδεια έθιμα και αναπαραστάσεις). 

Στον Περσικό μυστικισμό το μαργαριτάρι συμβολίζει την αθάνατη ψυχή μέσα στο θνητό σώμα. Το συναντάμε επίσης στην προκολομβιανή Αμερική, στην αρχαϊκή Κίνα, στην Ιαπωνία, στην Ινδία και στην ελληνορωμαϊκή αρχαιότητα σε ποικίλες αναπαραστάσεις και τελετουργικά έθιμα. 

Η γέννηση της Αφροδίτης απο το όστρακο - 330 π.Χ

Τo Ταο ως μαργαριτάρι - Κίνα

Ο γνωστός μύθος της γέννησης της Αφροδίτης απο τον αφρό της θάλασσας με παρόν πάλι το όστρακο-κοχύλι, στον πίνακα του Botticelli

Στην Αλχημεία, αντιπροσωπεύει την εγγενή αρετή ή τάση μέσα στο ασυνείδητο να αποκατασταθεί εκείνο που έχει συμβιβαστεί μέσα στον εαυτό, στην ουσιαστική ακεραιότητά του. (Υποστηρίζω πως πρόκειται για το στάδιο της Λεύκανσης – Albedo).

Αλχημική αναπαράσταση των τριων σταδίων του Μεγάλου Έργου

 (Nigredo-Albedo-Rubedo)

Τέλος, στο Γνωστικό κείμενο «Πράξεις του Θωμά» (Ύμνος του Μαργαριταριού), το μαργαριτάρι συμβολίζει την Γνώση (Gnosis) που επανενώνει την εκπεσούσα ψυχή  με την θεία καταγωγή της.

Όπως αναφέρει ο Mircea Eliade στο βιβλίο του «Εικόνες και Σύμβολα»:

«Στο περίφημο γνωστικό κείμενο «Πράξεις του Θωμά», η αναζήτηση του μαργαριταριού συμβολίζει το πνευματικό δράμα της πτώσης του ανθρώπου και της σωτηρίας του: ένας Πρίγκηπας της Ανατολής φτάνει στην Αίγυπτο ψάχνοντας για το Μαργαριτάρι, που το φυλάει ένα τεράστιο φίδι. Οφείλει ο Πρίγκιπας να ξεπεράσει πολλές μυητικές δοκιμασίες για να το αποκτήσει και τελικά το κατορθώνει, αλλά με τη βοήθεια του πατέρα του, του Βασιλέως των Βασιλέων, γνωστική εικόνα του Ουρανίου Πατρός.» 

Δείτε εδώ οπτικοποιημένο ένα απόσπασμα από τον Ύμνο του Μαργαριταριού. 

Ο Πρίγκιπας έχει οπτικοποιηθεί ως γυναίκα, αλλά πιστεύω κατανοούμε όλοι

 ότι πρόκειται για την ψυχή, οπότε δεν έχει σημασία.
 Όπως δεν έχει σημασία που η αισθητική είναι πολύ New Age :)

Κλείνοντας θα ήθελα να παραθέσω ένα αγαπημένο μου απόσπασμα από το βιβλίο "Ράτζα Γιόγκα" του Swami Vivekananda που αναφέρεται κι αυτό στο στρείδι και το μαργαριτάρι:

«Πρέπει να είστε όπως το μαργαριτοφόρο στρείδι. Ένας ωραίος ινδικός μύθος μας λέει πως, αν βρέξει την ώρα που ανατέλλει το άστρο Σβάτι και πέσει μια σταγόνα βροχής μέσα σ’ ένα στρείδι, εκείνη η σταγόνα γίνεται μαργαριτάρι. Τα στρείδια το γνωρίζουν αυτό και μόλις φανεί το αστέρι, ανεβαίνουν στην επιφάνεια για να πιάσουν τις πολύτιμες σταγόνες. Όταν πέσουν οι σταγόνες μέσα τους, τα στρείδια κλείνουν αμέσως και βουτάνε στο βυθό της θάλασσας όπου, με υπομονή, αξιοποιούν τις σταγόνες και σχηματίζουν μαργαριτάρια. Πρέπει κι εσείς να κάνετε το ίδιο. Πρώτον πρέπει να ακούσετε (για την αλήθεια), κατόπιν να κατανοήσετε (αυτό που ακούσατε) κι έπειτα, εγκαταλείποντας κάθε περισπασμό, να φυλάξετε το νου σας από κάθε εξωτερική επιρροή και να αφοσιωθείτε στην ανάπτυξη της αλήθειας μέσα σας.»

Εσω – στρεφόμαστε.

Henry Morland - The Oyster Woman 
A beautiful young woman works by lamplight to shuck oysters.

Περισσότερα μπορεί να διαβάσει κανείς στα εξής βιβλία:

The Book of Symbols – reflections on archetypal images

Mircea Eliade - Εικόνες και Σύμβολα

Dion Fortune – Μυστική Καββαλα

Roberto Ferri - Facilis Descensus Averno

Roberto Ferri - Facilis Descensus Averno

Στον εκπληκτικό αυτό πίνακα του Roberto Ferri, ένιωσα πως απεικονίζεται η τριπλή εξήγηση της ανδρικής δημιουργικής ενέργειας, όπως δίδεται από τις κάρτες ταρώ Τhe Fool – The Hermit – The Devil. 

(Σημ. Για το θέμα αυτό μπορεί κανείς να ανατρέξει στο "The Book of Thoth" του Crowley αλλά και στο "Undestanding Aleister Crowley's Thoth Tarot" του Lon Milo DuQuette).

Αντιλόπη και Αναχάτα

«Το ελάφι ή μαύρη αντιλόπη είναι σύμβολο της ίδιας της καρδιάς. Η αντιλόπη είναι ανήσυχη, πηδάει με χαρά και μαγεύεται από τις οφθαλμαπάτες και τις αντανακλάσεις. Μια ιδιαίτερη ιδιότητα του ελαφιού είναι ότι το μαγεύει η μυρωδιά του μόσχου. Μη αντιλαμβανόμενη ότι βρίσκεται στο δικό του αφαλό, το ελάφι τρέχει παντού, αναζητώντας αυτή τη μυρωδιά, μέχρις ότου εξαντλείται. Παρόμοια, η υπέρτατη αλήθεια, η κοσμική συνείδηση, υπάρχει μέσα μας, κι όμως τρέχουμε αναζητώντας την προς κάθε κατεύθυνση.

Χαριτωμένο και ευγενικό, το ελάφι απεικονίζει τη φύση του ατόμου του τέταρτου τσάκρα. Τα μάτια του ελαφιού συμβολίζουν την αγνότητα και την αθωότητα. Τα μάτια ενός ατόμου του τέταρτου τσάκρα είναι εξίσου ελκυστικά, αθώα και αγνά. Το ελάφι λέγεται ότι μπορεί να πεθάνει για τον καθαρό ήχο. Παλαιότερα οι κυνηγοί χρησιμοποιούσαν φλάουτα που έπαιζαν το Τόντι Ράγκα για να μαγέψουν το ελάφι. Η αγάπη για τους εσωτερικούς ήχους (αναχάτα ναντά) είναι η αγάπη ενός ατόμου του τέταρτου τσάκρα.»

Harish Johari – Chakras. Energy Centers of Transformations

 Μάνταλα του Αναχάτα τσάκρα. Η αντιλόπη στο κάτω μέρος.

 Από πάνω θεότητες που αντιστοιχούν στο τσάκρα αυτό, και στο βάθος το Εξάγραμμο.

Την αντιλόπη τη συναντάμε στο μάνταλα του Αναχάτα τσάκρα, του τσάκρα της καρδιάς. Ντροπαλό, αλλά και χαριτωμένο ζώο, τρέχει γρήγορα και έχει μεγάλη ευκινησία. Ελαφρύ σαν αέρας, κάποιοι το έχουν χαρακτηρίσει «ένα ζώο της γης που έχει απελευθερωθεί από την βαρύτητα.»  Συμβολίζει τη δύναμη αλλά και την ελαφρότητα της σκέψης και του συναισθήματος. Άλλωστε στο Αναχάτα κυριαρχεί και το Στοιχείο του Αέρα. 

Στο επίπεδο συνείδησης του Αναχάτα, ο άνθρωπος παρακινείται από συμπόνια, ενσυναίσθηση και αφοσίωση σε στόχους που υπερβαίνουν την αυτοεπιβεβαίωση. Έχει ξεπεράσει τις ενασχολήσεις των κατώτερων τσάκρα: ασφάλεια (1^ο), αισθησιασμός και σεξουαλικότητα (2^ο), φήμη, δύναμη, εξουσία (3^ο). 

Είναι στο χέρι μας να μην κυνηγάμε οφθαλμαπάτες και ψευδαισθήσεις, περιπλανώμενοι δίχως σκοπό. Η Αντιλόπη ως σύμβολο, μας εμπνέει για εσωστρέφεια της συνείδησης, για πραγματική μεταμόρφωση.

A Girl with a Pet Antelope – India ca. 1750

Στα έργα αυτού του είδους η αντιλόπη αναφέρεται ως ο απόντας εραστής. Η γυναίκα θλίβεται και κλαίει γιατί λαχταρά την επιστροφή του αγαπημένου της. Η κλαίουσα ιτιά που την περιβάλλει εντείνει την αίσθηση της θλίψης.  Συμβολικά, πρόκειται για την απεικόνιση της λαχτάρας της ανθρώπινης ψυχής για ένωση με το Θείο. 

Warwick Goble – Woman walking through the woods with a timid dun deer

R. J. Hohimer  - Deer Woman

Frida Kahlo – Wounded Deer

Girl feeding deer c 1925, Herzbach & Wied