"Ας έλθει η Φύση να χύσει πάνω από το ζεστό μου κεφάλι,
τον ήλιο της, τη βροχή της, τον άνεμο που μου χαιδεύει τα μαλλιά.
Και τα υπόλοιπα που ίσως έρθουν, αν έρθουν, αν πρέπει να έρθουν, ή αν δεν πρέπει,
ας τα κάνει σκλάβους των αστεριών.
Κατακτούμε τον κόσμο, πριν ακόμα σηκωθούμε απ’ το κρεββάτι,
Αλλά ξυπνάμε και είναι αδιαφανής,
Σηκωνόμαστε και είναι ξένος,...."
Φερνάντο Πεσσόα
Το καπνοπωλείο (απόσπασμα)
τον ήλιο της, τη βροχή της, τον άνεμο που μου χαιδεύει τα μαλλιά.
Και τα υπόλοιπα που ίσως έρθουν, αν έρθουν, αν πρέπει να έρθουν, ή αν δεν πρέπει,
ας τα κάνει σκλάβους των αστεριών.
Κατακτούμε τον κόσμο, πριν ακόμα σηκωθούμε απ’ το κρεββάτι,
Αλλά ξυπνάμε και είναι αδιαφανής,
Σηκωνόμαστε και είναι ξένος,...."
Φερνάντο Πεσσόα
Το καπνοπωλείο (απόσπασμα)
Ας έλθουν οι σκλάβοι των άστρων να μου δείξουν πώς θα κάνω τον κόσμο διαφανή. Άλλωστε γιαυτό είμαστε εδώ: Για να δούμε τον κόσμο διάφανο, να μπούμε μέσα και να τον αλλάξουμε. Κι’όπως γράφει και το «Μυστικό του χρυσού λουλουδιού»: «Ο Μεγάλος δρόμος δεν βρίσκεται στην αποσυρμένη ζωή. Αν κάθεστε ήρεμα σε ένα δωμάτιο, αυτό έχει ως αντιστάθμισμα, να μεγαλώνουν οι φλόγες στην καρδιά... Είναι απαραίτητο να ακολουθείτε τον δρόμο σ’όλες τις δραστηριότητές σας, έτσι ώστε να ‘’κάθεστε στην κορυφή των χιλίων βουνών χωρίς να χάνετε τα σταυροδρόμια’’»
ΑπάντησηΔιαγραφήΟμως..... όταν ο κόσμος γίνει διαφανής, θα γίνουμε κι εμείς. Γιατί είμαστε μέρος του! Κι'όποιος αντέξει!
Βεβαίως. Συμφωνώ.
ΑπάντησηΔιαγραφή