Ρόδι και Κυβέλη

"Ο λείος, σκληρός, ρόδινος φλοιός του ροδιού ή «σπορώδες μήλο», εστεμμένος από ένα χρυσό φωτοστέφανο, ανοίγει για να αποκαλύψει το αιμάτινο κόκκινο φρούτο και πολυάριθμους σπόρους. Αυτή είναι η βάση για το μυθικό δυναμισμό του ροδιού σε όλη την αρχαία Μεσόγειο. Σύμφωνα με ένα Φρυγικό μύθο, ένας γονιμοποιημένος πέτρινος φαλλός έφερε στη ζωή ένα ερμαφρόδιτο πλάσμα ονομαζόμενο Άγδιστις, το οποίο αφού ευνουχίστηκε από τους θεούς, έγινε η θεά Κυβέλη. Από το αίμα του ευνουχισμού ξεπήδησε η πρώτη ροδιά. Οι ιερείς του Άττιδος (1), του ευννουχισμένου γιου-εραστή της θεάς της γης, φορούσαν στα κεφάλια τους στεφάνια από ρόδια. Μαζί με το σύκο και το μήλο, το ρόδι συνδέεται με τον κάτω κόσμο και τα μυστήρια του θανάτου, με τη σύλληψη και την αναγέννηση της βλάστησης και προσωποποιείται από θεϊκούς νέους άνδρες ή κοπέλες."

The book of symbols. Reflections on archetypal images

1. Ο Άττις ήταν σύντροφος της θεάς Κυβέλης στην Φρυγική και Ελληνική μυθολογία. Οι ιερείς του ήταν ευνούχοι. Ήταν επίσης Φρυγικός θεός της βλάστησης και στον αυτό-ακρωτηριασμό του, το θάνατο και την ανάστασή του συμβολίζεται η βλάστηση της γης που πεθαίνει το Χειμώνα, για να «αναστηθεί» ξανά την Άνοιξη.

Η θεά Κυβέλη  κρατώντας ένα ρόδι