O Κόκκινος Κύκλος

«The best blood is of the moon, monthly»

Aleister Crowley - Liber Al, Chapter III

Περί ροδιού οι πρώτες αναρτήσεις.

Ρόδι, γονιμότητα, μήτρα, κόκκινος κύκλος…

Η έμμηνος ρύση των γυναικών είναι ένα θέμα ταμπού για τις περισσότερες θρησκείες. Η κυρίαρχη αντίληψη ήταν (και είναι) ότι η γυναίκα με έμμηνα είναι μιαρή.

Σχετικά με τις διάφορες παραδόσεις και την αντιμετώπιση των θρησκειών απέναντι στην έμμηνο ρύση, διαβάστε το πολύ ενδιαφέρον άρθρο της Χαρίτα Μήνη από τον εξής ιστότοπο :

http://www.hmeenee.com/1794/53301.html

Τα αποσπάσματα που παραθέτω είναι από το άρθρο της.

«Ο δορυφόρος της Γης συνδέεται στενά με το υγρό της μήτρας. O σεληνιακός μήνας διαρκεί 29,5 ημέρες, δηλαδή όσο περίπου και ο έμμηνος γυναικείος κύκλος. Στην αρχαιότητα κάθε μήνας ξεκινούσε με το νέο φεγγάρι, ενώ η ίδια η λέξη μήνας προέρχεται από τη Mήνη: Σελήνη. Από εκεί και οι όροι έμμηνα και εμμηνόρροια.

Tην ίδια ετυμολογική συσχέτιση παρατηρούμε και σε άλλες γλώσσες, π.χ. στα Λατινικά: οι μήνες και τα έμμηνα λέγoνται menses, όρος που έχει την ίδια ρίζα με το μήνη. Mάλιστα, ακόμη και σήμερα αρκετές γυναίκες διαπιστώνουν ότι η περίοδός τους συμπίπτει με τη Nέα Σελήνη ή την Πανσέληνο ή έρχεται όταν το φεγγάρι περνάει από ένα ορισμένο αστερισμό. Eίναι πολύ πιθανόν ότι σε παλιότερες εποχές, τότε που οι άνθρωποι ζούσαν πιο κοντά στη Φύση και δεν είχαν τον τεχνητό φωτισμό που χρησιμοποιούμε τώρα, ο γυναικείος κύκλος συμβάδιζε ακόμη πιο στενά με τις φάσεις του ουράνιου σώματος.»

«Δεν είναι δύσκολο να μαντέψουμε το δέος που θα προκαλούσε στους αρχαίους λαούς το αίμα της μήτρας, που ρέει χωρίς πληγή ακολουθώντας το ρυθμό της Φεγγαροθεάς. Γι' αυτό και θεωρήθηκε ταμπού -λέξη που η πρωταρχική της σημασία είναι ιερό. Γνωρίζουμε, βέβαια, ότι σε πολλούς λαούς υπήρχε η συνήθεια να απομονώνονται οι εμμηνορροούσες σε ειδικές καλύβες έξω από το χωριό τους. Η αιτιολογία που προβάλλεται είναι ο ακραίος και πέρα από κάθε λογική φόβος των ανδρών για το αινιγματικό υγρό. Αξίζει εδώ να δούμε τις παρατηρήσεις που κάνει η Έλινορ Μπερκ Λίκοκ (Eleanor Burke Leacock), καθηγήτρια κοινωνικής ανθρωπολογίας:

«Το μυστήριο που περιβάλλει την έμμηνο ρύση έχει υποτιμηθεί. Τα αισθήματα μυστηρίου και κινδύνου που κατακλύζουν τους άνδρες στη διάρκεια αυτής της περιόδου ερμηνεύονται σαν αντανάκλαση μιας κατάστασης «μη καθαρότητας», που είναι ακριβώς η απλουστευτική αντίληψη του δικού μας πολιτισμού για την έμμηνο ρύση. Αναφέρεται, π.χ., ότι οι γυναίκες μένουν «απομονωμένες» σε ειδικά καταλύματα κατά τη διάρκεια της έμμηνης ρύσης τους, για να μη μολύνονται, δήθεν, οι άνδρες. Όπου όμως, αντίθετα, οι άνδρες μένουν απομονωμένοι σε ιδιαίτερες κατοικίες, αυτό αναφέρεται με σεβασμό και θεωρείται ότι στην περίπτωση αυτή ο αποκλεισμός των γυναικών αποτελεί δήθεν απόδειξη της ανωτερότητας των ανδρών. Είναι ολοφάνερο ότι αυτό το σύστημα ανάλυσης της στάσης των ιθαγενών αντικαθρέφτιζε τη νοοτροπία των ιεραποστόλων και των εμπόρων, από τους οποίους οι ιθαγενείς έμαθαν να βιώνουν και να εξηγούν έτσι τα έθιμά τους στους λευκούς.»

«Aν στις παλιότερες γυναικοκεντρικές παραδόσεις το σεληνιακό αίμα θεωρούνταν ελιξίριο δύναμης και ζωής, μέσα στα πλαίσια της πατριαρχίας έγιναν πολλές προσπάθειες να αντιστραφεί ολοκληρωτικά η σημασία του. Για παράδειγμα, στο Λευιτικόν  της Παλαιάς Διαθήκης, θα δείτε το Γιαχβέ να εξηγεί -με κάθε σοβαρότητα- για πόσες μέρες είναι ... «ακάθαρτη» μια εμμηνορροούσα, καθώς και ο άντρας που θ' αγγίξει την ίδια, το κάθισμα ή το κρεβάτι της! Aκόμη και σήμερα, τόσο η «Oρθόδοξη» όσο και η «Kαθολική» Eκκλησία αποκλείουν τις θηλυκές ανθρώπους από το ιερατείο τους, με το απίθανο επιχείρημα ότι ... έχουν περίοδο.»

Αξίζει να σκεφτούμε  σχετικά με αυτή την προσπάθεια διαστρέβλωσης της σημασίας της εμμήνου ρήσης.